- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Αποκαλυπτική δημοσιογραφική έρευνα στην «Ιστορία Εικονογραφημένη»
Άγνωστα έως σήμερα στοιχεία για την ιστορία και τη δράση των περίφημων Μονάδων και Ταγμάτων Εθνοφυλακής Αμύνης (ΜΕΑ/ΤΕΑ), από την ίδρυσή τους κατά τον Εμφύλιο πόλεμο ως τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, φέρνει στη δημοσιότητα η αποκαλυπτική έρευνα του δημοσιογράφου Γιάννη Ράγκου, η οποία δημοσιεύεται στο νέο τεύχος του περιοδικού «Ιστορία Εικονογραφημένη» που μόλις κυκλοφόρησε.
Τα ΜΕΑ/ΤΕΑ, που λανθασμένα αναφέρονται συχνά ως Τάγματα Εθνικής Ασφαλείας, αποτέλεσαν σημείο αναφοράς σε όλη την ελληνική επικράτεια -εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων- για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στις εγχώριες στρατιωτικές και πολιτικές εξελίξεις της περιόδου, ενώ ταυτόχρονα έγιναν ένα προνομιακό πεδίο εφαρμογής των ιδεολογικών επιλογών του ελληνικού κράτους στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και κατά τα μετεμφυλιακά χρόνια. Δημιουργήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1948 με απόφαση του ΓΕΣ και αποτέλεσαν τη συνέχεια των Μονάδων Ασφαλείας (ή Αυτασφαλείας) Υπαίθρου (οι διαβόητοι ΜΑΥδες) και των Μικτών Αποσπασμάτων Διώξεως (ΜΑΔ), τα οποία είχαν συγκροτηθεί από άντρες παραστρατιωτικών και εθνικιστικών οργανώσεων που δρούσαν από την εποχή της Κατοχής. Τα ΜΕΑ/ΤΕΑ αναπτύχθηκαν κυρίως στα χωριά και τις κωμοπόλεις, καθώς στις μεγάλες πόλεις την ευθύνη της ασφάλειας είναι η Αστυνομία ή η Χωροφυλακή και βασικός ρόλος τους ήταν εμπέδωση του εμφυλιοπολεμικού κλίματος εις βάρος της Αριστεράς.
Στο ρεπορτάζ δημοσιεύονται απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα, άγνωστες επιστολές και αδημοσίευτες έως σήμερα αναφορές σχετικά με τη συμμετοχή του αμερικανικού παράγοντα στη συγκρότησή τους και επισημαίνονται αθέατες πτυχές της δράσης τους στην τελευταία φάση του Εμφυλίου πολέμου και κατά τη δεκαετία του ’50. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην επισημοποίησή τους με το νόμο 1707 τον Μάρτιο του 1951, ικανοποιώντας πάγιο αίτημα της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και του παραστρατιωτικού ΙΔΕΑ, αλλά και στον ρόλο που τους επιφύλασσε η μυστική συμφωνία του 1955 για την επιχείρηση «Κόκκινη Προβιά», η οποία εντασσόταν στο πανευρωπαϊκό αντικομμουνιστικό δίκτυο «Stay Behind» που είχαν εκπονήσει το ΝΑΤΟ και η CIA. Άλλωστε, όπως αναφερόταν στον σχετικό στρατιωτικό κανονισμό ΣΚ-522 (1956) αποστολή των ΤΕΑ ήταν, μεταξύ άλλων «η εσωτερική ασφάλεια της χώρας, ήτοι η μη αναμόλυνσις της ΕΛΛΑΔΟΣ από του Κ/Συμμοριτισμού, η αντιμετώπισις εχθρικών αεραγημάτων και η εξασφάλισις της ησυχίας των κατοίκων της υπαίθρου από κακοποιά, εγκληματικά και αναρχικά στοιχεία εν στενή συνεργασία μετά της Χωρ/κής τόσον εν ειρήνη όσον και εν πολέμω».
Σημαντική «τομή» στην ιστορία των ΤΕΑ αποτελούν οι εκλογές του Οκτωβρίου του 1961, που σημαδεύτηκαν από όργιο «βίας και νοθείας» και οδήγησαν στην κήρυξη του «ανένδοτου αγώνα» εκ μέρους της Ένωσης Κέντρου και της ΕΔΑ. Όπως αναφέρεται στην έρευνα του Γ. Ράγκου, τα ΤΕΑ είχαν επιφορτιστεί με το καθήκον της διενέργειας «φαιάς προπαγάνδας», της διανομής διαφωτιστικού υλικού, της σύνταξης καταλόγων αριστερών στην περιοχή ευθύνης τους, της συγκέντρωσης και διασταύρωσης πληροφοριών, καθώς και της άσκησης πιέσεων προς τους ψηφοφόρους της ΕΔΑ και της Ένωσης Κέντρου, ενώ άντρες τους κατηγορήθηκαν για τη δολοφονία μέλους της ΕΔΑ, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, υπόθεση που πάντως δεν διαλευκάνθηκε. Μετά το 1964, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου αποπειράθηκε να προχωρήσει σε ορισμένες δειλές προσπάθειες ώστε να ελέγξει τη δράση των ΤΕΑ, οι οποίες εντούτοις προσέκρουσαν στις πάγιες αντιλήψεις του Παλατιού και της στρατιωτικής ηγεσίας για τη σημασία τους. Τα γεγονότα αυτά καταγράφηκαν και σε εκθέσεις αμερικανικών υπηρεσιών, που βλέπουν το φως για πρώτη φορά στο δημοσίευμα της «Ιστορίας Εικονογραφημένης».
Τρεις μήνες μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, το ΓΕΣ με διαταγή του μετονόμασε τα ΤΕΑ σε Τάγματα Εθνοφυλακής (ΤΕ) με την προσθήκη του τοπωνυμίου όπου βρισκόταν η έδρα του Τάγματος. Το 1970, με Νομοθετικό Διάταγμα (ΝΔ 485), καταργήθηκε ο νόμος 1707/1951 και καθορίστηκε το νέο πλαίσιο λειτουργίας των ΤΕ, που θεωρούνταν συνέχεια των ΤΕΑ και χαρακτηρίζονταν ως «οργανική ένοπλος δύναμις του Στρατού» και «ειδικαί Στρατιωτικαί Μονάδαι». Όπως ήταν φυσικό, αποστολή τους κατά την περίοδο ειρήνης, παρέμεινε μεταξύ άλλων «η συμβολή εις την διατήρησιν και εξασφάλισιν της εσωτερικής ασφαλείας της Χώρας» καθώς και «η εξασφάλισις της περιοχής των εκ πάσης κομμουνιστικής ή αναρχικής ενεργείας ως και πάσης φύσεως και μορφής εχθρικής ενεργείας». Ο σταδιακός εκδημοκρατισμός του Ταγμάτων Εθνοφυλακής επήλθε μετά την Μεταπολίτευση το 1974, ενώ το 1982 το σώμα μετονομάστηκε σε Εθνοφυλακή.
Στο τεύχος 546 (Δεκέμβριος 2013) της «Ιστορίας Εικονογραφημένης», διαβάστε ακόμα:
- Γάιος Μάριος (του Γεωργίου Βούλγαρη)
- Η μάχη των Φιλίππων (42 π.Χ.) και το τέλος της ρωμαϊκής δημοκρατίας (του Λυκούργου Αρεταίου)
- Η παλινόρθωση των Βουρβόνων στο βασίλειο της Νάπολης (του Τζον Τζούλιους Νόργουιτς)
- Εκατό χρόνια από την ενσωμάτωση της Κρήτης με την Ελλάδα (του Δημήτρη Ε. Δασκαλάκη)
- Διπλωματικές αποστολές στην Ελλάδα το 1941 (του Άντονι Μπήβορ)
- Γκαμπριέλε ντ’ Ανούτσιο: 150 χρόνια από τη γέννηση ενός θρύλου (της Αμάντας Σκαμάγκα)
- Για το FBI, ο Χίτλερ ήταν ζωντανός ως το… 1956 / Η απίστευτη οδύσσεια ενός πτώματος (του Πολ-Ενρίκ Μπλανρύ)
- Αφιέρωμα στον Αλμπέρ Καμύ (της Κατερίνας Κοφινά)
- Ο πολωνικός «χρυσός αιώνας» - 16ος αι. (του Μιλτιάδη Βαρβούνη)
- Η μυστηριώδης χώρα της βασίλισσας Σαβά (του Φίλιππου Φίλιππα)
καθώς και τις μόνιμες στήλες για τα ιστορικά βιβλία, το «Χθες στην ιστορία», επίκαιρες ιστορικές ειδήσεις και ενημέρωση για εικαστικές εκθέσεις, τον κινηματογράφο και το θέατρο.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Χρονογράφος
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Οι φτωχοί δεν έχουν να φοβούνται τίποτα όσον αφορά στους πλειστηριασμούς της κύριας κατοικίας, είπαν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες. Αμέσως μετά άρχισαν μεγάλες συζητήσεις για τον ορισμό της φτώχειας στην επικράτεια του πτωχευμένου κράτους...
Ποιος είναι φτωχός; Με πόσα εισοδήματα το χρόνο δεν είναι κάποιος φτωχός;
Και ποιος διάγει πολυτελή βίο και πρέπει να πληρώσει φόρο πολυτελείας;
Μεγάλα ερωτήματα στα οποία η κυβέρνηση του πτωχευμένου κράτους δίνει πότε ροκ, πότε μπαρόκ αλλά πάντα βλαχομπαρόκ απαντήσεις.
Μία οικογένεια τεσσάρων ατόμων αν έχει πάνω από 13 χιλιάδες ευρώ το χρόνο δεν είναι φτωχή, επομένως το σπίτι της μπορεί να βγει στον πλειστηριασμό.
Δηλαδή με 1100 ευρώ το μήνα ζει άνετα μια τετραμελής οικογένεια (πληρώνει ενοίκιο, φως, νερό, τηλέφωνα, σχολείο, φροντιστήριο, πανεπιστήμιο, αυτοκίνητο, γιατρούς, φαγητό... και κάθε βράδυ κάνει και μια προσευχή να έχει καλά ο Θεός την κυβέρνηση και τους υπουργούς της!)
Ένας ιδιοκτήτης ΙΧ αυτοκινήτου πάνω από 1929 κ.ε., οκτώ ετών, το οποίο στην αγορά αξιολογείται 4000 ευρώ, διάγει πολυτελή βίο και πρέπει να πληρώσει φόρο πολυτελείας! Διότι η πολυτέλεια έχει σχέση με τα κυβικά εκατοστά της μηχανής του αυτοκινήτου και όχι με την εμπορική του αξία.
Ένας άλλος ιδιοκτήτης καινούργιου ΙΧ αυτοκινήτου 1800 κ.ε. που αξίζει 45000 ευρώ δεν πληρώνει τίποτα διότι δεν διάγει πολυτελή βίο (το πώς πλήρωσε 45000 ευρώ για την αγορά του αυτοκινήτου του είναι άλλη ιστορία).
Είναι δηλαδή σαν να λένε ότι, όλοι οι ψηλοί πάνω π.χ. από 1.90 μ., ανεξάρτητα από τα εισοδήματά τους θα πληρώνουν φόρο πολυτελείας, γιατί η πολυτέλεια δεν έχει σχέση με το χρήμα και τη περιουσία που κατέχει κάποιος, αλλά με το ύψος και τον όγκο του κάθε πολίτη.
Τι να πει κανείς για τις χρυσές μετριότητες που κυβερνάνε αυτό τον τόπο; Και τι να πει για την πλειονότητα μιας κοινωνίας που επί δεκαετίες περιτριγυρίζει τους ανεπαρκείς διεφθαρμένους κυβερνήτες για ρουσφέτια και προσωπικά βολέματα;
Πώς θα σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος της καταστροφικής διαπλοκής που θέλει τους υπουργούς και τους βουλευτές να λειτουργούν ο καθένας το μαγαζάκι του, αδιαφορώντας για τις παρενέργειες που προκαλεί στο κοινωνικό σύνολο η φαύλη πολιτική τους;
ΥΓ) "Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου!" Οδυσσέας Ελύτης
Κάνε λίγο υπομονή, σύντομα θα σε απαλλάξουμε απ' αυτό...
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Ενόψει του βαρύ οικονομικού χειμώνα που έρχεται η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ αποφάσισε, με πλειοψηφία, περικοπές για τη "σωτηρία" του Ταμείου.
Η απόφαση αυτή προκάλεσε, όπως αναμενόταν, διαφωνίες και αντιδράσεις από κάποια μέλη του ΔΣ, αλλά και άλλους, οι οποίοι όμως πρέπει να αποδείξουν με ισχυρά επιχειρήματα την αποτελεσματικότητα των επιχειρημάτων τους.
Όπως δεν λύνουν οριστικά το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ΕΔΟΕΑΠ από μόνες τους οι περικοπές, άλλο τόσο δεν αποτελούν λύση και οι "μπαλωθιές" εντυπωσιασμού και οι "επαναστατικοί" αφορισμοί.
Μία υποχρέωση των διοικήσεων του ΕΔΟΕΑΠ θα ήταν π.χ. η προετοιμασία ενός "σχεδίου Β" για την περίπτωση που θα καταργούσαν βίαια το αγγελιόσημο. Τι θα γίνει σε μια τέτοια περίπτωση; Θα αναγκαστούν οι εργοδότες να καλύψουν το απαραίτητο για την επιβίωση του Ταμείου κενό ή έστω ένα μεγάλο μέρος του καταβάλλοντας τις εισφορές που τώρα αποφεύγουν, λόγω του αγγελιόσημου;
Με ποιο ισχυρό νομικό τρόπο θα μπορούσε ο ΕΔΟΕΑΠ να απαιτήσει ένα ισοδύναμο μέτρο εισφορών που τώρα καλύπτει το αγγελιόσημο ως οιωνεί εργοδοτική εισφορά;
Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα έπρεπε να είχε τις απαντήσεις του εδώ και πολύ καιρό.
Θα έπρεπε αντί να δίνονται χρήματα στο νομικό γραφείο του Κωνσταντόπουλου για να κάνει α πριόρι "χαμένες" αγωγές στο "κακό" διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για το "κούρεμα" των ομολόγων, να έχουν διατεθεί για την προετοιμασία του "σχεδίου Β'" που θα απαντούσε στην κατάργηση του αγγελιόσημου.
Όμως, η προηγούμενη διοίκηση με επικεφαλής την κα Σπανοπούλου είχε άλλους προσανατολισμούς.
Η "πάπισα" πρόεδρος προσπαθούσε να πείσει τους μετόχους μέλη με περισσή αυταρέσκεια και αλαζονεία ότι είναι καλύτερη από τους προηγούμενους και να δικαιολογήσει τα λάθη της τα οποία δεν υπήρξαν διότι οι άλλοι έκαναν. κατά τη γνώμη της, πιο σοβαρά λάθη από αυτήν!
Όμως, η σημερινή διοίκηση που ψηφίστηκε για να αλλάξει πολιτική και βρίσκεται με το μαχαίρι στο λαιμό, πρέπει να επιδείξει σωφροσύνη και να αποφύγει τις παλαιοκομματικές μεθόδους και τους λαϊκισμούς.
Είναι γεγονός ότι μόνο με περικοπές δεν σώζεται ο ΕΔΟΕΑΠ αν δεν υπάρχουν έσοδα με αυξητική τάση. Προτάσεις έχουν διατυπωθεί, όπως π.χ. να πληρώνουν εισφορές οι εργαζόμενοι στα Κυριακάτικα φύλλα, αφού είναι μέλη του ΕΔΟΕΑΠ και τώρα αποδίδουν εισφορές σε άλλο Ταμείο, να εγγραφούν οι αδικημένοι, έτσι κι αλλιώς, freelance δημοσιογράφοι οι λεγόμενοι "μπλοκάκηδες", να διεκδικηθούν οργανωμένα και να επισπευθούν οι εισπράξεις από χρεωστούμενα κ.α.
Για όλα αυτά χρειάζεται ομοψυχία για να εφαρμοστούν με τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο, αφού είναι σωστά και αναγκαία μέτρα.
Οι αναμενόμενες περικοπές από το νέο έτος σύμφωνα με πληροφορίες του greektv.com έχουν ως ακολούθως σύμφωνα με ανάρτηση της Ματίνας Παπαχριστούδη:
"Οι περικοπές και μειώσεις σε επικουρικές συντάξεις, μισθούς και αμοιβές γιατρών θα έχουν ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2014.
Δήλωση Πόπης Χριστοδουλίδου – Γιάννη Αγγέλη
Σήμερα 12 Νοεμβρίου το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ αποφάσισε κατά πλειοψηφία να προχωρήσει στην περικοπή των επικουρικών συντάξεων
και των εφ’ άπαξ των ασφαλισμένων του Οργανισμού. Όπως επίσης και σε περικοπές των αμοιβών των εργαζόμενων στο Ταμείο.
Δύο μέλη του Συμβουλίου, η πρόεδρος του ΤΥΠ Πόπη Χριστοδουλίδου και το μέλος του ΤΥΠ Γιάννης Αγγέλης, ψηφίσαμε κατά της απόφασης αυτής γιατί είναι αντίθετη σε κάθε λογική υπεράσπισης της βιωσιμότητας του Ταμείου και των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων του κλάδου.
Η απόφαση αυτή επιχειρεί με την λογική της τρόικα και της Κυβέρνησης “κόβουμε τις δαπάνες” και “πληρώνουμε με ότι έχουμε” να βυθίσει και το Ταμείο στον φαύλο κύκλο των δραστικών περικοπών, όταν όλοι συμφωνούν ότι το πρόβλημά του και η διάσωσή του εξαρτώνται από τα έσοδα και όχι τις δαπάνες του.
Το αριθμητικό αποτέλεσμα άλλωστε των περικοπών δεν οδηγεί σε κλείσιμο του ελλείμματος.
Η λογική της απόφασης αυτής αντιστρατεύεται ακόμα και την στοιχειώδη προϋπόθεση – απαίτηση που θέσαμε στο Συμβούλιο για την σύνταξη μιας αναλογιστικής μελέτης (6 – 7 ημέρες θα χρειάζονταν γι’ αυτό) πριν αρχίσει κανείς να συζητά για την πορεία των δαπανών και του Προϋπολογισμού.
Θεωρούμε ότι η απόφαση αυτή βάζει το Ταμείο και τους ασφαλισμένους του σε ένα φαύλο κύκλο περικοπών των επικουρικών συντάξεων, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα αγγίξει και τις υπηρεσίες υγείας.
Η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου προχώρησε στην απόφαση αυτή χωρίς να λάβει καν υπ΄ όψη του προηγούμενη απόφαση με την οποία δεσμευόταν να θέσει σε δημοψήφισμα τις προτάσεις πριν τις εφαρμόσει.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Χρονογράφος
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Αύριο συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από την ηρωϊκή κατάληψη του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη του 1973, που αποτέλεσε την αρχή του τέλους της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Πριν από σαράντα χρόνια, ήταν Παρασκευή 17 Νοέμβρη και ήταν η τρίτη ημέρα δημόσιας γελοιοποίησης της δικτατορίας των συνταγματαρχών, αφού η μαζική διαδήλωση κατά της χούντας είχε αρχίσει από την Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου του 1973. Η αθρόα προσέλευση και το πάθος του λαού μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο, είχε αιφνιδιάσει τους δικτάτορες, οι οποίοι παρακολουθούσαν αμήχανοι τα γεγονότα έως τις 8 το βράδι της Παρασκευής, της 17ης Νοέμβρη 1973.
Τότε αποφάσισαν να επέμβουν, αφού το προηγούμενο διάστημα είχαν πάρει θέσεις και είχαν περικυκλώσει το χώρο. Ακόμη και μέσα στο πλήθος των διαδηλωτών, είχαν παρεισφρύσει πράκτορες της χουντικής αστυνομίας. Είδαμε κάποιον ακριβώς δίπλα μας να πατάει μιαν αμπούλα (μάλλον κάποιο τοξικό ήταν ή δακρυγόνο) όταν άρχισε η επέμβαση που μετέτρεψε χώρο σε πεδίο μάχης. Στις 9 μ.μ. η ατμόσφαιρα γύρω από το Πολυτεχνείο ήταν αποπνικτική, είχαν ριχτεί χιλιάδες δακρυγόνα και τα μάτια όλων ήταν κατακόκκινα από το κλάμα. Ο περιπτεράς έξω από το ιστορικό κτίριο πουλούσε τα χαρτομάντηλα σωρηδόν και όταν έφτασε στις τελευταίες κούτες άρχισε να τα πετάει στον πλήθος αρνούμενος να πάρει χρήματα. "Πάρτε παιδιά, πάρτε..." έλεγε, συνδράμοντας και αυτός με τον τρόπο του στον αγώνα.Ύστερα το έκλεισε το μαγαζί αφού είχαν αρχίσει οι συγκρούσεις. Το άοπλο πλήθος προσπαθούσε να αμυνθεί με κάθε τρόπο και σιγά-σιγά έπαιρνε θέσεις στους γύρω δρόμους φτιάχνοντας οδοφράγματα.
Σε έναν παράδρομο ήταν το θέατρο που έπαιζε ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο οποίος έστεκε πίσω από μια μισάνοιχτη πόρτα και όταν έβλεπε τους κυνηγημένους τους έμπαζε μέσα για να τους προφυλάξει.
Μέσα στο θέατρο-καταφύγιο είχε τρυπώσει πολύς κόσμος και ακούγαμε όλοι μαζί το ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου. Ήταν όμως παρακινδυνευμένο να μείνουμε κλεισμένοι για πολύ ώρα, γιατί αν μας ανακάλυπτε η αστυνομία θα μας έπιαναν σαν τους ποντικούς στη φάκα κι έτσι σιγά-σιγά, αρχίζαμε να φεύγουμε ο καθένας για τον προορισμό του.
Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Η Αθήνα δεν κοιμήθηκε εκείνο το βράδι. Παντού υπήρχαν φωτιές και οδοφράγματα. Πολλοί που για διάφορους λόγους, δεν βρίσκονταν στους δρόμους, άνοιγαν τα παράθυρα και έδιναν κουράγιο στους διαδηλωτές:"μπράβο παιδιά, να φύγει ο τύραννος!".
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα έπεσε η κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου, ενώ ο σταθμός μετέδιδε τα μηνύματα των "Ελεύθερων Πολιορκημένων". Το Σάββατο 18 Νοέμβρη το πρωϊ, τα τανκς κυκλοφορούσαν παντού κι έτριζαν τα τζάμια καθώς κροτάλιζαν οι ερπύστριες.
Μέσα στα τανκς υπήρχαν ακόμη κάποιοι που πυροβολούσαν εν ψυχρώ μέρα μεσημέρι τους περαστικούς που κυκλοφορούσαν ανυποψίαστοι.
Στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, προνομιακή έδρα σήμερα της "Χρυσής Αυγής", είδαμε με τα μάτια μας έναν άνθρωπο να σωριάζεται καταγής στις 11 π.μ. από πυροβολισμό ενός «γενναίου» που βρισκόταν μέσα σε τεθωρακισμένο όχημα.
Οι σαστισμένοι δικτάτορες ήλπιζαν ότι μπορούν να ξανασταθούν στα πόδια τους, αλλά η αρχή του τέλους τους είχε σημάνει.
Η "αναίμακτος επανάστασις" είχε βαφτεί στο αίμα, το προσωπείο των "απριλιανών" είχε πέσει και ο ήλιος είχε ξανά σηκωθεί πάνω από την Ελλάδα.
Σημ.: ταπεινή αναφορά, ελάχιστος φόρος τιμής σε αυτούς που έπεσαν για την ελευθερία.
ΥΓ) Το Πολυτεχνείο προέκυψε ως αυθόρμητη ιστορική αναγκαιότητα, ήταν ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής, γι' αυτό κανένας δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει να το καπηλευτεί.
Ούτε η μετέπειτα πορεία κάποιων από τους πρωταγωνιστές του μπορεί να μειώσει ή να αλλοιώσει το μήνυμά του και το λαϊκό του νόημα.
Ούτε βέβαια οι όψιμες απόπειρες διαστρέβλωσης των γκεμπελίσκων της «Χρυσής Αυγής»…
Σελίδα 185 από 289