- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Η ανακοίνωση της προφορικής συμφωνίας για την επαναλειτουργία του «MEGA», παραμονές της έναρξης του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, αποτελεί θετική εξέλιξη. Ωστόσο, θέτει τα εμπλεκόμενα μέρη - εκ των πραγμάτων – προ των σοβαρών ευθυνών τους. Τραπεζίτες και μετόχους. Ο στόχος είναι διπλός: Το «MEGA» να εξακολουθεί να εκπέμπει και να διατηρηθούν όλες ανεξαιρέτως οι θέσεις εργασίας με εξόφληση των δεδουλευμένων.
Χρόνος για παζάρια δεν υπάρχει πλέον. Κάθε περαιτέρω καθυστέρηση θα θέσει σε κίνδυνο την προοπτική επαναλειτουργίας και το σύνολο των θέσεων εργασίας. Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Αναμένουμε την ολοκλήρωση της συμφωνίας, επισήμως και με υπογραφές, στο φως της ημέρας. Τα εμπλεκόμενα μέρη γνωρίζουν ότι υπάρχει ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο, το οποίο καθορίζεται από την προκήρυξη του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Οφείλουν να γνωρίζουν άπαντες, όπως και η κυβέρνηση, ότι δεν θα ανεχθούμε η αναποφασιστικότητα των τραπεζιτών να οδηγήσει στην ανεργία 420 εργαζόμενους μαζί με τις οικογένειές τους.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η ιστορία μέσα από τα μάτια των αφανών ηρώων της
Το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Θωμά Σίδερη παρουσιάζεται στην ΕΣΗΕΑ, τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017, στις 7 το βράδυ.Κάποια από τα σημαντικότερα γεγογονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα μέσα από προφορικές αφηγήσεις, κείμενα και ημερολόγια των ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη τους και που στην πλειοψηφία τους ήταν παιδιά και έφηβοι.
Το βιβλίο “Το αποτύπωμα της μνήμης” είναι ένα ανθολόγιο αφηγήσεων σε πρώτο πρόσωπο, έτσι όπως ακριβώς τις ξετύλιξαν στον συγγραφέα του, δεκάδες χρόνια μετά, οι αφανείς ήρωες της Ιστορίας, χωρίς να διεκδικήσουν ποτέ μερίδιο φήμης ή και υστεροφημίας.
Ανάμεσα στις αφηγήσεις αυτές ξεχωρίζει εκείνη της Νάνσυ Χόρτον, κόρης του Αμερικανού Προξένου στη Σμύρνη και μεγάλου φιλέλληνα Τζορτζ Χόρτον, αλλά και του Σταυρίκου Παπαβραμίδη, ο οποίος είναι σήμερα ο γηραιότερος Πόντιος πρόσφυγας της Ανταλλαγής των Πληθυσμών.
Το βιβλίο διατρέχει την περιόδο της γερμανικής κατοχής μέσα από τις μαρτυρίες παιδιών που επέζησαν των σφαγών που διέπραξαν οι Ναζί μεταξύ 1942-1944. Ιδιαίτερης μνείας χρήζει η αφήγηση-ντοκουμέντο ενός εφήβου από την Κοζάνη, που στην καρδιά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου κατάφερε να κατασκευάσει τον “αργαλειό”, ένα πρωτότυπο δίκτυο επικοινωνίας του ιδίου με τους συνομηλίκους του, έναν προπομπό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιούν οι σημερινοί έφηβοι.
Το “Αποτύπωμα της μνήμης” θα παρουσιάσουν οι δημοσιογράφοι Παναγιώτης Τσούτσιας, γενικός διευθυντής ενημέρωσης της ΕΡΤ, Νίκος Μερτζάνης, δημοσιογράφος ΕΡΤ και Θέμης Μπερεδήμας, πρόεδρος ΕΣΠΗΤ. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός Γεωργία Μαυρογεώργη. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Αντώνης Βασιλόπολος.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Σχολιαστής
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Μετέωρο παραμένει το επόμενο βήμα του νέου ΕΔΟΕΑΠ καθώς μια σειρά από σημαντικές διαδικασίες για τη λειτουργία του δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί πως θα διαμορφωθούν.
Το πρώτο σοβαρό ζήτημα είναι η εγγραφή των νέων ασφαλισμένων, ο ακριβής αριθμός τους και η είσπραξη των υποχρεωτικών εισφορών τους.
Κυρίως πόσοι θα είναι και πως θα εξασφαλιστεί ότι οι εργοδότες θα αποδίδουν έγκαιρα στον ΕΔΟΕΑΠ τις κρατήσεις που θα κάνουν από τους μισθούς των εργαζομένων, δεδομένου ότι η μέρχι σήμερα συμπεριφορά τους δεν αποτελεί εγγύηση συνέπειας.
Το άλλο πολύ σοβαρό ζήτημα είναι οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ με εξαιρετικά διευρυμένο το εκλογικό σώμα καθώς υπολογίζεται ότι ο οργανισμός θα αποκτήσει πλέον περίπου 45 χιλιάδες μέλη, δηλαδή θα τριπλασιαστεί!
Αυτός ο ξαφνικός και ανεξέλεγκτος πληθωρισμός ψηφοφόρων προκύπτει μαζί με μία δομική αλλαγή που αφορά την απεξάρτηση των νέων μελών από την υποχρεωτική προηγούμενη εγγραφή τους στα συνδικαλιστικά σωματεία που ίδρυσαν τον ΕΔΟΕΑΠ.
Με απλά λόγια τα ιδρυτικά σωματεία (ΕΣΗΕΑ, ΕΣΗΕΜ-Θ, ΕΠΗΕΑ, ΕΠΗΕ-Θ) υποβαθμίζονται και η όποια προσφορά τους στον ΕΔΟΕΑΠ υποτιμάται μέχρι εκμηδενισμού, ενώ τα μέλη τους εξισώνονται "βίαια" με τα νέα μέλη που μπορεί να εκλεγούν στο νέο ΔΣ χωρίς να έχουν προσφέρει το παραμικρό και να κατευθύνουν τις τύχες του οργανισμού προς άγνωστες κατευθύνσεις!
Δεν έχει αποσαφηνιστεί π.χ. πόσα από τα 11 μέλη του ΔΣ του νέου ΕΔΟΕΑΠ θα προέρχονται από τα ιδρυτικά σωματεία κι αν θα ισχύει το πλειοψηφικό σύστημα αδιάκριτα για όλους, κάτι που θα επιτρέψει να μπορεί να εκλεγεί ο οποιοσδήποτε και να αλλάξει άρδην η μορφή διοίκησης του οργανισμού.
Στο μεταξύ, από τον επόμενο μήνα οι συνταξιούχοι αλλά και οι ασφαλισμένοι μισθωτοί θα υποστούν μειώσεις εξαιτίας των νέων ρυθμίσεων, καθώς θα πρέπει να πληρωθεί η πρώτη δόση των αναδρομικών από την αύξηση των ασφαλιστικών κρατήσεων από 1η Ιανουαρίου 2017, καθώς και οι αυξημένες εισφορές για επικούρηση και ασφάλιση.
Μπορεί να σώθηκε προσωρινά ο ΕΔΟΕΑΠ, αλλά το επόμενο βήμα του παραμένει μετέωρο καθώς παραμένει ιδιότυπος οργανισμός ιδιωτικού δικαίου με αμφισβητούμενη εγγύηση του κράτους, ενώ τα λίγα πλέον αποθεματικά του μετά και την τελευταία ρευστοποίηση των πέντε εκ. ευρώ για να πληρωθούν οι συντάξεις, εφάπαξ και κάποια χρέη προμηθευτών κ.λπ., δεν εξασφαλίζουν για πολύ την απρόσκοπτη λειτουργία του.
Θα λέγαμε ότι, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τη διοίκηση του Ταμείου αλλά και για τους συνδικαλιστές των ιδρυτικών σωματείων οι οποίοι θα κριθούν από την ικανότητά τους στο σχεδιασμό της νέας αρχιτεκτονικής που θα εξασφαλίσει βιώσιμη λειτουργικότητα στον πολύπαθο ΕΔΟΕΑΠ, όλων πλέον των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Γιάννης Ράγκος
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κείμενο του Danny Funt για την ανάγκη οι δημοσιογράφοι να διαβάζουν λιγότερο online και περισσότερο βιβλία, δημοσιεύεται στο τεύχος 15 του περιοδικού "δημοσιογραφία" (Φθινόπωρο 2017). Όπως επισημαίνει ο συντάκτης του κειμένου "κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι Σοβαροί Αναγνώστες πρέπει να υπερνικήσουν ένα βασικό εμπόδιο: οι ώρες της ημέρας είναι μόνο 24".
Το κείμενο:
Λίγο πριν παραλάβει τα βιβλία, ο Adam Gopnik, σε μια προσπάθεια να φανεί ευγενικός, κόντεψε να αντικρούσει την ουσιαστικότερη επίγνωση της ζωής του. Δοκιμιογράφος, κριτικός και ρεπόρτερ στο περιοδικό The New Yorker τα τελευταία τριάντα ένα χρόνια, ερωτήθηκε εάν υπάρχει επιτακτική ανάγκη για τους πολυάσχολους, φιλόδοξους δημοσιογράφους να διαβάζουν βιβλία επιμελώς -ιδιαίτερα όταν η δημοσιογραφία, και όχι μόνο οι ανταποκρίσεις από τον Λευκό Οίκο, σε μεγάλο βαθμό διακυβεύεται αυτή την περίοδο- όταν χτύπησε το κουδούνι της εξώθυρας του διαμερίσματός του, που βρισκόταν ένα οικοδομικό τετράγωνο ανατολικά του Central Park. Επέστρεψε κρατώντας το πακέτο και δήλωσε: «Θα ήταν», κάνοντας μια παύση για να σκεφτεί και να αναζητήσει την κατάλληλη λέξη, «βάναυσα αγενές και ανεδαφικό να πω, Ω, όλοι σας πρέπει να διαβάζετε Σταντάλ. Θα γίνετε καλύτεροι BuzzFeeders». Στο τμήμα της δήλωσής του που αφορούσε τον Γάλλο μυθιστοριογράφο του 19ου αιώνα, άλλαξε αίφνης την εκ φύσεως λεπτή και διακριτική φωνή του σε αυτή του γελοίου, φαινομενικά φιλομαθούς, βαρυτόνου.
Κατόπιν, ενόσω άνοιγε το πακέτο που περιείχε δύο χαρτόδετα μη λογοτεχνικά πεζογραφήματα (το ένα, μια δυσνόητη εργασία για τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ• το δεύτερο, μια νέα έκδοση για τον Άνταμ Σμιθ, με θέμα ένα παλιό δοκίμιο) και στεκόταν μπροστά από μια βιβλιοθήκη που απλωνόταν στον τοίχο απ’ άκρη σ’ άκρη, η οποία διέθετε και ενσωματωμένη σκάλα, στο θεσπέσιο, κατάλευκο σαλόνι του, ο Gopnik πήρε πίσω τη δήλωσή του. Ενστικτωδώς απέφυγε να κάνει κήρυγμα για τα βιβλία, ιδιαίτερα σε συναδέλφους με εξουθενωτικό φόρτο εργασίας, διότι ο χρόνος για διάβασμα θεωρείται πολυτέλεια στη δουλειά του. Μολαταύτα τον δρόμο για να επιτύχει μια αξιοθαύμαστα πολυγραφότατη, παραγωγική ζωή, η αλήθεια είναι ότι του τον έδειξε το διάβασμα.
Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ.
Σελίδα 81 από 289