Αναδημοσιεύουμε κείμενο συμπαράστασης σε νέους συναδέλφους ("μπλοκάκια" άτυπες μορφές εργασίας κ.λπ.) που υφίστανται βαριά εκμετάλλευση στους χώρους εργασίας οι οποίοι πρέπει να έχουν την ουσιαστική συμπαράσταση όλων των μελών της ΕΣΗΕΑ και να μην χρησιμοποιούνται από την εργοδοσία ως μηχανισμός απορρύθμισης και "Δούρειος ίππος" για να πλήττονται τα κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα: 





Υποστηρίζουμε όλα τα δικαιώματα των νέων δημοσιογράφων – Κείμενο συλλογής υπογραφών μελών της ΕΣΗΕΑ


ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ

Υποστηρίζουμε όλα τα δικαιώματα των νέων δημοσιογράφων

Ζητάμε την εγγραφή τους στην ΕΣΗΕΑ

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, δημοσιογράφοι, μέλη της ΕΣΗΕΑ, γνωρίζουμε ότι στα διπλανά γραφεία και στο καθημερινό ρεπορτάζ, δουλεύουν πολλοί νέοι συνάδελφοι μας με  διαφορετικές εργασιακές σχέσεις από εμάς. Εντάσσονται στον κλάδο με ιδιαίτερα δυσμενείς όρους, κινούμενοι υποχρεωτικά  μεταξύ ατέρμονης μαθητείας, αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας και εξευτελιστικών αποδοχών μέσω Δελτίου παροχής Υπηρεσιών. Ενώ η προοπτική της ένταξης τους στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και στο ασφαλιστικό σύστημα του Τύπου  φαντάζει όλο και πιο μακρινή.

 Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα   η ΕΣΗΕΑ αδρανεί, προσκολλημένη ευλαβικά σ’ ένα καταστατικό που δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των δημοσιογράφων, των οποίων την υπεράσπιση ευαγγελίζεται. Αποκλείει εκ των πραγμάτων ένα σημαντικό ποσοστό δημοσιογράφων που απασχολείται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, παρόλο που κατά κανόνα υποκρύπτεται εξαρτημένη μορφή εργασίας, με τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις να μετακυλίονται αποκλειστικά στις πλάτες των ίδιων των εργαζομένων. Η ΕΣΗΕΑ κλείνει τα μάτια μπροστά στην
 ανάπτυξη των ειδησεογραφικών site και portals, με αποτέλεσμα το Internet να μετατρέπεται σ’ ένα τεράστιο πεδίο εισφοροδιαφυγής εφόσον δεν καταβάλλεται το Αγγελιόσημο, οι εργαζόμενοι να στερούνται βασικά δικαιώματα και η επαγγελματική τους υπόσταση να αμφισβητείται. Σφυρίζει αδιάφορα για τη μαύρη εργασία που διαρκώς εξαπλώνεται και δεν ασκεί κανέναν συνδικαλιστικό έλεγχο στους χώρους εργασίας.

Σ’ αυτές τις συνθήκες οι νέοι εργαζόμενοι, χωρίς καμία δυνατότητα αναφοράς σ’ ένα συνδικαλιστικό φορέα, βρίσκονται διαρκώς εκτεθειμένοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και αδυνατούν να υπερασπιστούν τόσο τα εργασιακά τους δικαιώματα όσο και τις δεοντολογικές αρχές που πρέπει να ακολουθούνται κατά την παραγωγή του δημοσιογραφικού τους έργου. Στο βαθμό που αδυνατούν να εξασφαλίσουν μια δουλεία με αξιοπρεπείς αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, αναγκάζονται να κατακερματίσουν την εργασία τους σε πολλαπλές
 επισφαλείς ταχύτητες. Η πρακτική της Ένωσης ενισχύει τις δυσλειτουργίες και τον ανορθολογισμό στον κλάδο, που οδηγείται σε ακόμα μεγαλύτερη πολυδιάσπαση και συνεπώς στη διάβρωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Ιδιαίτερα σ’ αυτή τη συγκυρία, όπου η οικονομική κρίση, αξιοποιείται για όλων των ειδών τις «περικοπές» και την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η δική τους επισφάλεια συναντιέται με τη δική μας αβεβαιότητα. Η αντιστροφή αυτής της πραγματικότητας και η αλληλεγγύη στο εσωτερικό των εργαζομένων, αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική οδό στη μαζική εξαθλίωση που δρομολογείται.

Σ’ αυτή τη βάση δηλώνουμε απερίφραστα τη διαφωνία μας με την έως τώρα στρουθοκαμηλικά τακτική της Ένωσης και συμμεριζόμαστε το αίτημα της «Πρωτοβουλίας Νέων Δημοσιογράφων – Εργαζομένων στα ΜΜΕ» για αλλαγές στην ΕΣΗΕΑ στην κατεύθυνση μετατροπή της σ΄ ένα ανοιχτό , δημοκρατικό και διεκδικητικό σωματείο, με διαρκή αναφορά στην κοινωνική ευθύνη της δημοσιογραφίας,  ως  απαραίτητη προϋπόθεση για την επανακατοχύρωση τόσο των εργασιακών δικαιωμάτων όσο και του περιεχομένου του επαγγέλματος μας.


Οποια ή όποιος συνάδελφος θέλει μπορεί να στέλνει με e-mail το όνομά του στην ηλεκτρονική διεύθυνση  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 Υπογράφουν έως τώρα οι εξής συνάδελφοι:


1.Μπάμπης Αγρολάμπος   «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»
2.Νίκος Παπαδημητρίου    «Free Sunday» και ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5»
3.Γιάννης Πετρίδης             ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5»
4.Αντώνης Δασκαλόπουλος   Συνταξιούχος
5.Ντίνα Δασκαλοπούλου      «Έψιλον»
6.Μάριος Λώλος                  Κινέζικο Πρακτορείο
7.Δημήτρης Τρίμης            «Ελευθεροτυπία»
8.Ωραία Μιχαλοπούλου         ρ/σ «Στο Κόκκινο»
9.Βασίλης Μουλόπουλος      Συνταξιούχος
10.Όλγα Σελλά                          «Καθημερινή»
11.Νινέτα Βιδάλη                     ρ/σ «Σκαι 100,3»
12.Ευγενία Λουπάκη              ρ/σ «Στο Κόκκινο»
13.Βαγγέλης Καραγιώργος       «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»
14.Αφροδίτη Πολίτη (Τζιατζή)   «Έψιλον»
15.Αλέξανδρος Παναγιωτάκης    «Έψιλον»
16.Χρήστος Ξανθάκης              «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»
17.Γιάννης Μπογιόπουλος            «Έψιλον»
18.Μάχη Γεωργιάδου                   «Έψιλον»
19.Γιώργος Χριστοδουλόπουλος   «Έψιλον»
20.Ελένη Γκρούη                            «Έψιλον»
21.Βαγγέλης Γρηγόρης                  «Έψιλον»
22.Σταμάτης Νικολόπουλος          «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»
23.Βασίλης Κουφόπουλος             ρ/σ «Σκαι 100,3»
24.Άρης Χατζηγεωργίου             ρ/σ «Σκαι 100,3»
25.Κώστας Ράπτης                        ρ/σ «Αθήνα 9,84», «Κεφάλαιο»
26.Ματίνα Παπαχριστούδη           «Ισοτιμία»
27.Σόνια Χαιμαντα                        «Έθνος»
28.Δημήτρης Γαλάνης                  «Βήμα»
29.Σωτήρης Μανιάτης              «Ελευθεροτυπία»
30.Αγγέλα Νταρζάνου              «Αυγή», «Κόσμος του Επενδυτή»
31.Αντώνης Νταβανέλλος         Α.Π.Ε.
32.Μανώλης Πολέντας              ρ/σ  «Στο Κόκκινο 105,5»
33.Κατερίνα Παρδάλη               Α.Π.Ε.
34.Μιμή Τουφεξή                     Συνταξιούχος
35.Γιάννης Κωστάκης              άνεργος
36.Παναγιώτης Τσούτσιας        «Έθνος»
37.Στράτος Ταφλομπος              «Έθνος»
38.Γιώργος Καρζής                    άνεργος
39.Νικόλας Ζηργάνος             «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»
40.Αλεξάνδρα Χρηστακάκη              ΝΕΤ
41.Νίκος Μπουρσινός                «Κανάλι 1»
42.Θανάσης Αργυράκης           «Ελεύθερος Τύπος»
43.Γιάννης Σμυρλάκης              ρ/σ «Θέμα 9.89»
44.Τάσος Κωστόπουλος         «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»
45.Κωστής Νικολακάκος     «Αυγή»
46.Πικα  Σταφανάκου           «Αυγή»
47.Θανάσης Παναγόπουλος   «Αυγή»
48.Αντιγόνη Ζούντα              «Αυγή»
49.Σταμάτης Μαυροειδής    «Αυγή»
50.Γιώργος Κυρίτσης           «Αυγή», ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5»
51.Κώστας Τερζής                  «Αυγή»
52.Μιχάλης Τρίκας                «Αυγή»
53.Βασίλης Βενιζέλος           «Αυγή»
54.Ανδρέας Πετρόπουλος    «Αυγή»

Αναδημοσιεύουμε από το μπλογκ "Τρωκτικό" ένα τεράστιο θέμα που πρόβαλε σε πρωτοσέλιδό του ο "Ελέυθερος Τύπος" και το οποίο θέτει πολύ αημαντικά ερωτήματα προς κάθε αρμόδιο κυβερνητικό ή μη αξιωματούχο που εμπλέκεται στην υπόθεση. Είναι από τα θέματα που ο κάθε ένας θα έλεγε "δεν είναι δυνατόν!", από αυτά εξ αιτίας των οποίων το "απίστευτα κι όμως αληθινά!" έγινε εύκολα  "απίστευτα κι όμως ελληνικά!":

"Το ζήτημα που αναδεικνύει σήμερα (20-4-2010) με το πρωτοσέλιδό του ο Ελεύθερος Τύπος είναι πολύ σημαντικότερο από ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Αν υπάρχει δόλος και όχι απλή ανοησία (πόση πια;), τότε, τα καταγγελλόμενα είναι, χωρίς υπερβολή και εφόσον βέβαια ευσταθούν, το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως, ίσως, του ελληνικού κράτους, καθώς αποτέλεσε τον πυρήνα του μηχανισμού, με τον οποίο εκτοξεύθηκαν τα spreads στα ύψη και οδηγήθηκε η χώρα στο χείλος της χρεωκοπίας.

Για να γίνει κατανοητό το σκάνδαλο στο ευρύ κοινό, πρέπει να καταλάβει πρώτα κανείς πώς λειτουργεί η υποτιμητική κερδοσκοπία, το λεγόμενο «σορτάρισμα» (από το αγγλικό short selling, βραχεία πώληση) των ομολόγων.

Αυτό συμβαίνει με τον εξής τρόπο: Ο απλός επενδυτής όταν πουλάει, πουλάει ομόλογα που έχει. Αντιθέτως, ο κερδοσκόπος, πουλά ομόλογα που δεν έχει και τα οποία πρέπει να τα βρει και να τα παραδώσει στον αγοραστή μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία μερικών ημερών. Αν μέσα σε εκείνες τις ημέρες, που έχει περιθώριο ο πωλητής-κερδοσκόπος, τα ομόλογα χάσουν σε αξία, τότε αυτός μεν θα τα αγοράσει σε χαμηλότερη αξία, όμως θα τα παραδώσει στον τελικό αγοραστή τους στην αξία που αρχικά συμφωνήθηκε.

Αν δηλαδή συμφωνήσει να πουλήσει με το spread στα 250 (υψηλότερη αξία ομολόγου) και βρει να αγοράσει ομόλογα, μερικές ημέρες μετά, όταν το spread είναι στα 350 (χαμηλότερη αξία ομολόγου), ο κερδοσκόπος θα επωφεληθεί από τη διαφορά των 100 μονάδων βάσης (δηλαδή: 1% επί του κεφαλαίου). Θα έχει κερδίσει δηλαδή 1% επί της αξίας των χρημάτων του μέσα σε ελάχιστες ημέρες. Όταν παίζονται κάμποσα δις ευρώ καθημερινά, προκύπτουν μεγάλα ποσά από τη διαφορά των τιμών.

Με απλά λόγια δηλαδή, ο κερδοσκόπος συμφωνεί να πουλήσει ακριβά κάτι που δεν έχει, και ψάχνει μετά να αγοράσει αυτό το κάτι πιο φθηνά, για να το δώσει στον αγοραστή του. Αυτό είναι όλη η περίφημη κερδοσκοπία.

Το στοιχείο κλειδί σε αυτό το μηχανισμό κερδοσκοπίας αποτελεί, προφανώς, η δυνατότητα του πωλητή να παραδώσει τα ομόλογα, που συμφώνησε να πωλήσει, μερικές ημέρες μετά τη συμφωνία πώλησης. Αν αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τότε η δυνατότητα υποτιμητικής κερδοσκοπίας.

Τώρα ας δούμε τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωσή μας.

Περισσότερα

Αισθανόμενος το χρέος του αυτές τις δύσκολες στιγμές , ο Μίκης Θεοδωράκης, όπως έκανε κάθε φορά που κυριαρχούσαν οι άδικες προσβολές εναντίον του ελληνικού λαού (π.χ. στη σύλληψη Οτσαλάν) προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

"Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας...

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;

Περισσότερα