του Νίκου Αρβανίτη

Αποσκοπώντας σε μια πρώτη αποτίμηση των όσων συνέβησαν την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2011, παράλληλα με τα όσα διαδραματίζονταν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, καταφεύγουμε κατ’ αρχήν στα επίσημα στοιχεία και ανακοινώσεις όπως αυτές προβλήθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης.

Σύμφωνα, λοιπόν, με ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. από τους 79 συνολικά συλληφθέντες οι 53 είναι Έλληνες και οι 26 αλλοδαποί. Ηλικιακά οι τρεις από τους συλληφθέντες είναι ανήλικοι, ηλικίας 14 έως 17 ετών, οι σαράντα ένας είναι από 19 έως 29 ετών, οι είκοσι επτά είναι από 31 έως 39 ετών και οι υπόλοιποι οκτώ είναι από 40 και άνω.

Σε ότι αφορά το επάγγελμά τους δήλωσαν:

15 άνεργοι, 4 φοιτητές, 2 μαθητές, 11 ιδιωτικοί υπάλληλοι, 2 ελεύθεροι επαγγελματίες, 2 οικοδόμοι, Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ένας καθηγητής, ένας ασκούμενος δικηγόρος, ένας αυτοκινητιστής, ένας σκηνοθέτης. 39 δεν δήλωσαν επάγγελμα και μέσα σε αυτούς ήταν και οι ξένοι. Στην κατοχή των ξένων βρέθηκαν μαχαίρια, χάρτες του κέντρου της Αθήνας, υλικό ασύρματης επικοινωνίας (από τις 4 το απόγευμα οι κουκουλοφόροι είχαν σταματήσει να μιλάνε στα κινητά μεταξύ τους).

Οι περισσότεροι ομολόγησαν ότι τους είχαν πλησιάσει "κάποιοι" και τους είχαν πει ότι θα γίνουν επεισόδια και θα είχαν την ευκαιρία να λεηλατήσουν τα μαγαζιά. Μάλιστα τους είχαν δώσει και προσημειωμένους χάρτες, αλλά και κουκούλες. Τις βόμβες μολότοφ τις έφτιαξαν μόνοι τους ή τους τις έδωσαν ομοεθνείς τους.

Σύμφωνα με τον τελικό απολογισμό των επεισοδίων:

• Από τις επιθέσεις τραυματίσθηκαν συνολικά εκατόν εννέα αστυνομικοί. Επίσης κάηκαν τρεις υπηρεσιακές μηχανές και υπέστησαν φθορές άλλες είκοσι.
• Ζημιές προκλήθηκαν σε 29 υποκαταστήματα τραπεζών (εμπρησμοί και φθορές σε Α.Τ.Μ, υαλοπίνακες, ρολά, μάρμαρα), σε 71 καταστήματα (εμπρησμοί και φθορές σε υαλοπίνακες, ρολά καθώς και στο εσωτερικό τους) ενώ σε τριάντα από αυτά σημειώθηκαν κλοπές εμπορευμάτων. Ακόμη σε ένα κτιριακό συγκρότημα καταστημάτων - κινηματογράφου υπήρξε εμπρησμός, σε τρία δημόσια κτίρια και σε πέντε κτίρια γραφείων φθορές στις εισόδους τους, σε τρία ξενοδοχεία φθορές στα μάρμαρα εισόδων τους και σε ένα κινηματογράφο θραύση τζαμαρίας.
• Επίσης προκλήθηκαν υλικές ζημιές σε στάσεις λεωφορείων, σταθμούς του Μετρό, φωτεινούς σηματοδότες, κολώνες φωτισμού του Δήμου, εκδοτήρια εισιτηρίων, μάρμαρα κοινόχρηστων χώρων κ.λπ.
• Πολύ σημαντικές ζημιές σε κτίρια, κοινόχρηστους χώρους και βασικές αστικές υποδομές της Αθήνας, καταγράφει ο πρώτος απολογισμός των υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων, για τις καταστροφές που προκλήθηκαν στην πόλη από τα χθεσινά επεισόδια. Σύμφωνα με την πρώτη αποτίμηση 93 κτίρια της Αθήνας καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές, μερικά εκ των οποίων πολύ σημαντικής πολιτιστικής, ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας
• Δώδεκα συνεργεία από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθήνας και δύο συνεργεία από την Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου ξεκίνησαν την καταγραφή των ζημιών. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία του ΕΒΕΑ το εκτιμώμενο συνολικό κόστος, κατά δήλωση των ιδιοκτητών τους, ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και οι ζημιές αφορούν τόσο καταστροφές κτιριακών εγκαταστάσεων και εξοπλισμού τους όσο και κλοπές εμπορευμάτων.
• Συγκεκριμένα, 45 επιχειρήσεις (ένδυσης, υπόδησης, κινητής τηλεφωνίας, εστίασης, οικιακών ειδών, κοσμημάτων, σούπερ μάρκετ, βιβλίων κ.λπ.) υπέστησαν ολοσχερή καταστροφή λόγω πυρκαγιάς. Ζημιές υπέστησαν, επίσης, 17 τράπεζες, τέσσερα βιβλιοπωλεία, πέντε πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα και 70 καταστήματα ένδυσης- υπόδησης, καθώς και 29 επιχειρήσεις διαφόρων μορφών.

Εκ των ανωτέρω, λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας και τα επεισόδια του Δεκεμβρίου 2008 καθώς και τις κατά καιρούς επαναλαμβανόμενες βιαιοπραγίες στα μεγάλα αστικά κέντρα, μπορούμε να επισημάνουμε ότι τα αστικά κέντρα, και κυρίως η πρωτεύουσα , έχουν γίνει στόχος μιας νέας γενιάς τρομοκρατίας γνωστή στη διεθνή βιβλιογραφία και ως «τρομοκρατία πόλεων» (Urban Terrorism).

Η «τρομοκρατία πόλεων» δεν έχει καμία σχέση με την θεωρία του αντάρτικου των πόλεων, την οργάνωση δηλαδή μικρών τρομοκρατικών πυρήνων που δρουν σε κατοικημένες περιοχές. Είναι τρομοκρατία που δεν χαρακτηρίζεται από τίποτα, ούτε από πραγματισμό αλλά ούτε και από ιδεαλισμό. Είναι τρομοκρατία χωρίς αιτία και συνείδηση, που δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί καθώς οι δράστες έχουν το πλεονέκτημα της επιλογής και της έκπληξης.

Οι δράστες δηλαδή μπορούν να επιλέγουν όπου θέλουν, όταν το θέλουν, πλήγματα κατά στόχων, χωρίς να είναι δυνατή η άμεση και επιτυχής αντίδραση των αντιτρομοκρατικών δυνάμεων, που καλούνται να αντιμετωπίσουν όλο και πιο εξελιγμένες μορφές ασύμμετρων απειλών ασφαλείας, δηλαδή απειλές που δεν έχουν να κάνουν με τους συμβατικούς τρόπους που ξέραμε, που μάθαμε στον στρατό ή που βλέπουμε στις ταινίες.

Κυρίως πρέπει να καταλάβουμε ότι οι δράστες προέρχονται ενδεχομένως από υψηλές κοινωνικές τάξεις, έχουν πολλά χρήματα και μπορούν να διαχειρίζονται ή να συνεργάζονται με πολλά άτομα, δηλαδή να νοικιάζουν στην ουσία τις υπηρεσίες ομάδων όπως είναι οι τρομοκράτες, κοινωνικά στρώματα, μέλη εθνικών και φασιστικών κινημάτων, εγκληματικών οργανώσεων, μυστικών αιρέσεων, χούλιγκανς και λοιπά, είναι ομάδες που μπορούν ακόμη να πάνε σε ένα γραφείο πώλησης υπηρεσιών τρομοκρατίας και να τις ενοικιάζουν.

Στην περίπτωση της Ελλάδος, περισσότερο από ότι στις υπόλοιπες χώρες, οι πόλεις μας είναι πλημμελώς προετοιμασμένες για τέτοια τρομοκρατικά χτυπήματα και οι δυνάμεις καταστολής έχουν μικρά περιθώρια ευελιξίας.

Τα πρόσφατα γεγονότα έρχονται να προστεθούν στα «Δεκεμβριανά του 2008», στον εμπρησμό της Marfin, στις αιματηρές διαδηλώσεις με πανομοιότυπα επεισόδια στους δρόμους των Αθηνών, στις συγκρούσεις συμμοριών και ομάδων (λαθρο)μεταναστών που έχουν μετατρέψει σε «γκέτο» ολόκληρες περιοχές στην Αθήνα.

Οι αρχές ασφαλείας μιας συντεταγμένης Πολιτείας είχαν την υποχρέωση να λάβουν όλα εκείνα τα μέτρα πρόληψης αλλά και να αναλάβουν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την καταστολή των φαινομένων βίας που μετέτρεψαν την Αθήνα σε εμπόλεμη ζώνη ακόμη μία φορά, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη ζωή, την περιουσία και την ψυχική υγεία των πολιτών.