Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ

Κατηγορία: Επικαιρότητα

Δημοσιεύθηκε : 07 Φεβρουαρίου 2013

Οι εργαζόμενοι στην «Ε» και η αλήθεια

Παίρνοντας αφορμή από ανώνυμα φέιγ βολάν, με υπογραφή «απλήρωτοι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας», που άγνωστοι μοίρασαν σε συγκέντρωση απεργών εργαζομένων και στα οποία περιέχονται διάφοροι απαξιωτικοί και υβριστικοί χαρακτηρισμοί για τους σημερινούς εργαζομένους στην εφημερίδα και το έργο τους, αναδημοσιεύουμε, ως απάντηση, τις θέσεις που έχουμε εκφράσει στις 18 Ιανουαρίου 2013 για το εγχείρημα της επανέκδοσης.

Αυτή είναι η μόνη, καθαρή, έντιμη και πάγια απάντησή μας σε όσους επιχειρούν να μας συκοφαντήσουν, εξυπηρετώντας, άθελά τους ίσως, αλλότρια συμφέροντα:

«Η "Ελευθεροτυπία", στην 37χρονη ιστορία της, ήταν και είναι η ανεξάρτητη, αδέσμευτη και πλουραλιστική εφημερίδα της χώρας. Δεν είχε και δεν ανέπτυξε ποτέ δεσμούς και εξαρτήσεις με κομματικά, οικονομικά ή άλλου είδους συμφέροντα. Υπηρέτησε και υπηρετεί την αλήθεια, τη δημοκρατική νομιμότητα χωρίς περιστροφές, σκοπιμότητες και συμψηφισμούς. Απευθύνεται στον πολίτη-απαιτητικό αναγνώστη και τις ανάγκες του. Δεν ακολούθησε και δεν ακολουθεί τις εξάρσεις φανατισμού που συχνά παρεισφρέουν στους μικροκομματικούς ανταγωνισμούς.

Η "Ελευθεροτυπία" στην πορεία της αυτή απευθύνθηκε και απευθύνεται σε πολίτες από όλο το πολιτικό φάσμα με ελεύθερο, απαιτητικό και δημοκρατικό φρόνημα, χωρίς κομματικούς ή άλλους φανατισμούς. Αυτοί οι πολίτες την ήθελαν και τη θέλουν. Ταυτόχρονα, η αδέσμευτη φυσιογνωμία της προσδιοριζόταν και συνεχίζει να προσδιορίζεται πάντα από το ελεύθερο φρόνημα των συντακτών της, που δίνουν το στίγμα της ενημέρωσης, αποκαλύπτοντας χωρίς προκαταλήψεις τα μυστικά της όποιας εξουσίας. Και αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε. Γι' αυτό είμαστε στην "Ελευθεροτυπία".

Εργαζόμαστε σήμερα στην επανέκδοση της ιστορικής εφημερίδας γιατί πιστεύουμε ότι η επανακυκλοφορία της είναι ο μοναδικός και πιο σύντομος δρόμος για να ικανοποιηθούν άμεσα και αποτελεσματικά τα κύρια αιτήματά μας: καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων σε όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους της Χ.Κ. Τεγόπουλος.

Επειτα από έναν και πλέον χρόνο χωρίς την "Ελευθεροτυπία", ο τίτλος της απαξιώνεται διαρκώς από τη συνεχή αχρησία του, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά και η αξία των περιουσιακών στοιχείων της Χ.Κ. Τεγόπουλος, από τα οποία όλοι οι εργαζόμενοί της έχουν δικαίωμα αποζημίωσης. Οσοι εργαζόμαστε στην επανακυκλοφορία της "Ελευθεροτυπίας" δεν απεμπολούμε κεκτημένα δικαιώματά μας από τη Χ.Κ. Τεγόπουλος.

Εξακολουθούμε κι εμείς να είμαστε απλήρωτοι, όπως όλοι, από τη Χ.Κ. Τεγόπουλος όσον αφορά τα δεδουλευμένα μας για το χρονικό διάστημα πριν από την επανέκδοση της εφημερίδας, καθώς και τις αποζημιώσεις όσων έχουν προχωρήσει σε καταγγελία σύμβασης. (Σημειώνεται ότι η μισθοδοσία των εργαζομένων που δουλεύουν στην επανέκδοση καταβάλλεται κανονικά). Η προσπάθειά μας έχει ορίζοντα και στόχο τη συνολική και δίκαιη ικανοποίηση όλων όσοι εργάζονταν στην εφημερίδα στο συντομότερο δυνατό χρόνο μέσα από την εξυγίανση της ΧΚΤ. Οτιδήποτε λέγεται περί του αντιθέτου δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.

Θεωρούμε όμως ότι η επιλογή των τμηματικών πλειστηριασμών, της συνεχούς απαξίωσης σημαντικών περιουσιακών στοιχείων, όπως ο ιστορικός τίτλος της εφημερίδας, πολύ περισσότερο η διαδικασία της πτώχευσης, δεν αποτελούν λύση για κανέναν εργαζόμενο. Η όποια χρηματική ικανοποίηση μέσα από αυτές τις διαδικασίες θα είναι κατά πολύ περιορισμένη, θα γίνει σε βάθος χρόνου και η καταβολή των χρημάτων μας θα αργήσει πολλά χρόνια.

Στη σημερινή προσπάθεια συμμετέχουμε 200 εργαζόμενοι, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων (περίπου 170) προέρχονται από τη Χ.Κ. Τεγόπουλος και εργάζονταν στην "Ελευθεροτυπία" όταν αυτή σταμάτησε να εκδίδεται λόγω της απεργίας μας, τον Δεκέμβριο του 2011. Στο προσεχές μέλλον αναμένεται ο αριθμός των εργαζομένων να αυξηθεί, αφού θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας με το σχεδιαζόμενο άνοιγμα όλων των τμημάτων παραγωγής. Θέσεις εργασίας πολύτιμες σε μια εποχή αυξανόμενης ανεργίας, που πλήττει τον κλάδο του Τύπου.

Αυτή είναι η καθαρή στάση μας, αυτές είναι οι θέσεις μας και τις υποστηρίζουμε χωρίς ανταγωνισμούς και άγονες αντιπαραθέσεις.

Καλούμε, τέλος, τα σωματεία μας να αποδοκιμάσουν παρόμοιες απαράδεκτες ενέργειες, που πλήττουν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων».

Οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία»

ΥΓ) Τα φέιγ βολάν που πέταξαν κάποιοι ανωνύμως ρίχτηκαν στην απεργία των ναυτεργατών στο λιμάνι του Πειραιά και είναι αυτό που φαίνεται παρακάτω:

Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ

Κατηγορία: Επικαιρότητα

Δημοσιεύθηκε : 03 Φεβρουαρίου 2013

 

Τηλε-φονικές απειλές κατά της ζωής του και της ζωής των οικείων του δέχτηκε ο συντάκτης του περιοδικού UNFOLLOW, Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, για το ρεπορτάζ του σχετικά με το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου. Μετά το γεγονός, εκδόθηκε η ανακοίνωση που ακολουθεί:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 

Στις 31 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε το 14ο τεύχος του περιοδικού UNFOLLOW (Φεβρουάριος 2013) με βασικό ρεπορτάζ για το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου, με τίτλο εξωφύλλου «Λαθρεμπόριο: Θα σπάσει ο νόμος της σιωπής για την Aegean Oil του Δ. Μελισσανίδη και τα ΕΛΠΕ του Σ. Λάτση;»
 

Την επομένη, 1η Φεβρουαρίου, δεχτήκαμε τηλεφώνημα στα γραφεία του περιοδικού, στις 19.50, από τον αριθμό 210 4586000, στο οποίο ο καλών ζήτησε να μιλήσει με τον συντάκτη  του ρεπορτάζ Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, συστήθηκε ως Δημήτρης Μελισσανίδης και ζήτησε εξηγήσεις για το δημοσίευμα.
 

Ο συντάκτης μας συνομίλησε μαζί του σε ανοικτή ακρόαση, παρουσία δύο ακόμη συντακτών του περιοδικού. Ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης απείλησε το περιοδικό και τον συντάκτη με αγωγή. Ο συντάκτης του απάντησε ότι ασφαλώς μπορεί να πράξει όπως νομίζει.
 

Στη συνέχεια, παρά την προσπάθεια του συντάκτη μας να συνομιλήσει σε ήπιο τόνο, ο καλών ως Δ. Μελισσανίδης απείλησε τη ζωή του και ό,τι υπάρχει γύρω από αυτόν. Από τα 20 λεπτά που διήρκεσε το τηλεφώνημα, τα μισά περίπου αναλώθηκαν σε απειλές προς τον συντάκτη.
 

Μέρος όσων είπε ο συστηθείς ως Δ. Μελισσανίδης, τα οποία κατέγραψε ο συντάκτης παρουσία των δύο ακόμη συντακτών του περιοδικού, έχει ως εξής: «Θα μπορούσα να στείλω να σε σκοτώσουν χωρίς να σ’ έχω προειδοποιήσει. Αλλά είμαι άντρας και θα βάλω να σε τινάξουν στον αέρα την ώρα που κοιμάσαι. Θα βάλω να σε σκοτώσουν, εσένα, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και ό,τι άλλο έχεις».
 

Όταν ο συντάκτης, σε στοιχειώδη αντίδραση αυτοπροστασίας, είπε στον συστηθέντα ως Δ. Μελισσανίδη ότι πρόκειται να καταγγελθεί το περιστατικό στις αρμόδιες αρχές και στον εισαγγελέα, απάντησε: «Θα σκίσω κι εσένα και τον εισαγγελέα. Εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ο Μελισσανίδης. Δεν θα μπορείς να κοιμηθείς. Δεν θα μπορείς να κυκλοφορείς, θα γίνω ο εφιάλτης σου. Ο φόβος μου θα σε καταδιώκει παντού. Εγώ είμαι ο Μελισσανίδης και δεν σηκώνω. Θα έρθουν στο σπίτι και την ώρα που κοιμάσαι θα σε τινάξουν στον αέρα. Εγώ έχω μάθει να μιλάω με μεγάλους δημοσιογράφους. Εψαξα για σένα και θα σε σκίσω».
 

Όταν ο συντάκτης μας τον ρώτησε αν μεγάλους δημοσιογράφους θεωρεί αυτούς που παίζουν το δικό του παιχνίδι και κάνουν δημόσιες σχέσεις, ο συστηθείς ως  Δ. Μελισσανίδης απάντησε: «Θέλω να μου τα πεις αυτά με το πιστόλι στον κρόταφο».
 

Η αναζήτηση στο διαδίκτυο για το πού είναι καταχωρημένος ο αριθμός τηλεφώνου που κάλεσε στα γραφεία του UNFOLLOW, έδωσε αποτέλεσμα: «AEGEAN OIL SA (Μελισσανίδης Δημήτριος) Βιομηχανία και Εμπορία Πετρελαιοειδών – Κεντρικά Γραφεία». Σύμφωνα με το 11888 του ΟΤΕ, ο ίδιος αριθμός ανήκει στις εταιρείες «AEGEAN AGENCY Εμπόριο Πετρελαίου», «AEGEAN BUNKERING SERVICES Εμπόριο Πετρελαίου», «AEGEAN MARINE PETROLEUM Εμπόριο Πετρελαίου»,  «AEGEAN OIL Εμπόριο Πετρελαίου» και «AEGEAN SHIPPING MANAGEMENT Εμπόριο Πετρελαίου». Όλες με διεύθυνση Ακτή Κονδύλη 10, Πειραιάς, 18545.
 

Κατόπιν τούτων:
 

Πρώτον, το περιοδικό UNFOLLOW συνεχίζει αταλάντευτα την πορεία του.
 

Δεύτερον, μετά τις πρωτοφανείς απειλές εναντίον της ζωής του συντάκτη μας, δηλώνουμε ότι στο εξής για οτιδήποτε θέσει σε κίνδυνο τη ζωή ή την σωματική ακεραιότητα του συντάκτη μας ή άλλων συντακτών μας ή των οικείων τους, θα θεωρήσουμε υπεύθυνο τον συστηθέντα ως Δ. Μελισσανίδη.
 

Τρίτον, καλούμε τις αρμόδιες αρχές να πράξουν το καθήκον τους.
 

Τέταρτον, ζητούμε τη συμπαράσταση κάθε δημοσιογράφου με συνείδηση.

Πέμπτον, καλούμε τις ενώσεις Τύπου να πάρουν θέση για το γεγονός και να κάνουν ό,τι χρειαστεί, ώστε η δημοσιογραφία να μην φιμώνεται.

Δήλωση για το γεγονός έκανε και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρης Τρίμης:

"Είναι φανερό ότι η ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφική φωνή του UNFOLLOW -όπως και κάθε άλλη με τα ίδια χαρακτηριστικά- ενοχλεί τα συστήματα εξουσίας και διαφθοράς. Ιδίως σε μια σκληρή περίοδο κατά την οποία δυστυχώς σε πολλά από τα επίσημα ΜΜΕ η Ενημέρωση τείνει να αντικατασταθεί πλήρως από την ανοιχτή καθεστωτική προπαγάνδα και τις “δημόσιες σχέσεις” με την πολιτική και οικονομική ελίτ – που πάντοτε επιθυμούν να εκβιάζουν, να φιμώνουν ή να εξαγοράζουν τη δημοσιογραφία.

Η καλύτερη απάντηση σε τέτοιες μαφιόζικες απειλές είναι η δημοκρατική κοινωνική αντίσταση, η δημοσιότητα των εγκληματικών μεθόδων της διαπλοκής και της διαφθοράς, η έμπρακτη λαϊκή και συναδελφική αλληλεγγύη μας και φυσικά η επαγγελματική μας αξιοπρέπεια.

Στα καταγγελλόμενα του περιοδικού UNFOLLOW οφείλει αμέσως να τοποθετηθεί η πολιτεία και να επιληφθεί η δικαιοσύνη.

Δημ. Τρίμης
Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ"

Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ

Κατηγορία: Επικαιρότητα

Δημοσιεύθηκε : 05 Φεβρουαρίου 2013

Απάντηση του Προέδρου της ΕΣΗΕΑ Δ.Τρίμη στις συκοφαντίες του Κατ’ Ανάθεσιν ανώνυμου αρθρογράφου «Κ.Α.» του «Εθνους της Κυριακής» (3/2/2013)

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι θεμιτή η ταύτιση ενός, έστω και ανώνυμου αρθρογράφου (με την Κατ’ Ανάθεσιν  υπογραφή «Κ.Α»),  με τις απόψεις της εργοδοσίας: ότι δηλαδή για την κρίση, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, τη διάλυση των συνθηκών εργασίας, την απαξίωση και το κλείσιμο επιχειρήσεων, κλπ., φταίνε οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τους. Ότι είναι «φυσιολογικό» το αφεντικό να κάνει ό,τι του γουστάρει αρκεί να κρατά στη δούλεψή του τα golden boys & girls και να διώχνει τους άλλους κι ας πουλάει διαπλοκή και «προπαγάνδα» και όχι δημοσιογραφία.

Ωστόσο, είναι απολύτως αθέμιτη,  αντιδεοντολογική και συκοφαντική η προσφυγή σε ψέματα για την υποστήριξη των εργοδοτικών, αλλά και όποιων άλλων, απόψεων από μια εφημερίδα. Και το κείμενο του “Κ.Α”. με τίτλο «Οι επιλεκτικές ευαισθησίες της ΕΣΗΕΑ» λέει συνειδητά ψέματα.

Λόγου χάρη:

Κατά το δισέλιδο «ρεπορτάζ», υπάρχει «ανοχή» της ΕΣΗΕΑ στα «κομματικά» μέσα, Ριζοσπάστη, Αυγή, Κόκκινο ή Τυποεκδοτική, για τα οποία «όχι μόνο» δεν έχει «κηρυχτεί απεργία, αλλά ούτε καν» έχει «εκδοθεί έστω μία ανακοίνωση για τα μάτια του κόσμου». Για την ευκολία της «επιχειρηματολογίας» (κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους) αποκρύπτονται, έτσι, και οι σχετικές απεργίες (π.χ. «Κόκκινο» στις 13/3/2012) και οι ανακοινώσεις όπως η δήλωση μου για τις απολύσεις σε Ριζοσπάστη  27/12/2012: «Όπως είναι γνωστό και έχει προαναγγελθεί επίσημα από το ΚΚΕ ως ιδιοκτήτη του “Ριζοσπάστη” και του “902″, έχει ξεκινήσει πρόγραμμα απολύσεων στα δύο μέσα. Είναι προφανές ότι η κρίση που έχει προκαλέσει η καταστροφική πολιτική των μνημονίων, της τρόικας και της κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να κάνει εξαιρέσεις στα θύματά της. Είναι κατανοητό ότι και οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ που δραστηριοποιούνται στις εκδόσεις έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ίσως και προβλήματα επιβίωσης. Αλλά, εξίσου κατανοητό είναι ότι δεν υπάρχουν «καλές» και «κακές» απολύσεις όταν οδηγούν δημοσιογράφους και άλλους εργαζόμενους στην ανεργία, και μάλιστα άγνωστης διάρκειας υπό τις συνθήκες κατάρρευσης που επικρατούν στον κλάδο των ΜΜΕ. Πριν σπεύσουν κάποιοι να με συμπεριλάβουν στους «εχθρούς και άσπονδους φίλους» του ΚΚΕ, υπογραμμίζω πως αντιλαμβάνομαι ότι ούτε το ΚΚΕ, ούτε η διοίκηση του «Ριζοσπάστη» ή του «902» είναι «εργοδότες σαν όλους τους άλλους». Και οι επιχειρήσεις τους δεν εξομοιώνονται με τις «αστικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις». Ωστόσο, ως εκπρόσωπος ενός σωματείου τα μέλη του οποίου έχουν ίδια δικαιώματα, ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, οφείλω να υπερασπιστώ και τους συναδέλφους του «Ριζοσπάστη» ή του «902» που απολύονται. Πολύ περισσότερο, όφειλα να ανταποκριθώ στις καταγγελίες που έγιναν από τους ίδιους και να κινήσω τις διαδικασίες που προβλέπει το καταστατικό της Ένωσης, φέρνοντας το θέμα στο Δ.Σ. και καλώντας σε διαβούλευση τους εκλεγμένους εκπροσώπους στο Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ από τον “Ριζοσπάστη” και τον “902″, άσχετα από την εχθρική ή αδιάφορη αντιμετώπιση που συνάντησα. Σε όσους βλέπουν πίσω από αυτή τη στοιχειώδη λειτουργία του σωματείου «πολιτικές συνωμοσίες» και «ιδιοτελή πολιτικά κίνητρα» υπενθυμίζω ότι από τις ανάλογες συνδικαλιστικές ενέργειες δεν έχει εξαιρεθεί κανένα μέσο που ανήκει ή ελέγχεται από κόμματα είτε της Αριστεράς είτε της Δεξιάς. Και όσοι πιστεύουν ότι οι συνδικαλιστικές αρχές πρέπει να εφαρμόζονται α λα καρτ φοβούμαι ότι συνεργούν στην αποδυνάμωση του σωματείου και στην υποβάθμιση της όποιας αξιοπιστίας του απομένει. Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Δημήτρης Τρίμης“.

Το «ρεπορτάζ», πιστό στις αρχές του κιτρινισμού σημειώνει ότι «αν αληθεύουν οι πληροφορίες» (sic!) «ο ίδιος» [ο Τρίμης] «είχε προσφέρει ένα ποσό από τα αποθεματικά της Ένωσης» [αφήνεται δηλαδή να εννοηθεί ότι «ο ίδιος» ο πρόεδρος τις ΕΣΗΕΑ τα έκλεψε από το Ταμείο της Ενωσης!] «για να ενισχυθεί το εγχείρημα αυτό» [της Εφημερίδας των Συντακτών].  Στην πραγματικότητα, κανένα ποσό δεν έχει δοθεί στην «Εφημερίδα των Συντακτών» -και «οι πληροφορίες» δεν ήταν δύσκολο να ελεγχθούν. Εκείνο που πράγματι έγινε ήταν η οικονομική ενίσχυση με ένα ποσό του αγώνα των εργαζομένων στην «Ελευθεροτυπία», και επίσης η επιδότηση του πρώτου τους απεργιακού φύλλου (με ομόφωνη -πλην ενός- απόφαση του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, της 9/2/2012, βλ. πρακτικά Διοικητικού Συμβουλίου), πολιτική που η ΕΣΗΕΑ έχει εφαρμόσει ανάλογα και με τα απεργιακά φύλλα του «Ελεύθερου Τύπου» της «Απογευματινής» κ.λπ . Παράλληλα το “ρεπορτάζ” του κ. Μπόμπολα θεωρεί ότι πρσωπικά ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ έχω “ηγηθεί των αγώνων που οδήγησαν στο κλείσιμο της ‘Ελευθεροτυπίας’” και περίπου ως επιχειρηματίας “στηρίζω την Εφημερίδα των Συντακτών”, την οποία ο κ. Μπόμπολας θεωρεί εγχείρημα “πρωτοφανούς εκμετάλλευσης του δημοσιογραφικού έργου” (sic). Καλά δεν ντρέπεται ο κ. Μπόμπολας; Δεν ντρέπεται, όταν γνωρίζει κι αυτός και όλη η πιάτσα, ότι παραμένω 18 μήνες απλήρωτος και ζω τους τελευταίους λίγους μήνες με ένα πενιχρό επίδομα επίσχεσης του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ

Κατά το κατ’ ανάθεσιν του εθνικού εργολάβου Μπόμπολα «ρεπορτάζ», «η ηγετική ομάδα της ΕΣΗΕΑ «στοχοποιεί [τις επιχειρήσεις όπως του Πήγασου] και θέλει να τις οδηγήσει σε ασφυξία και τελικά στο λουκέτο». Δεν ξέρουμε από πού αντλεί τις «πληροφορίες» για τη «θέληση» της «ηγετικής ομάδας της ΕΣΗΕΑ», να «στοχοποιήσει» τον κ. Μπόμπολα, η αλήθεια πάντως είναι ότι  τα περί «στοχοποίησης» προφανέστατα δεν ανταποκρίνονται στα αντικειμενικά δεδομένα: μόνο το 2012, η ΕΣΗΕΑ κήρυξε 351 απεργίες και 66 στάσεις εργασίας -καθόλου με ειδικό «στόχο» τον Πήγασο!

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε. Όμως, επί της ουσίας, έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον η αντιπαράθεση με την εργοδοσία της οποίας η γραμμή εμφανίζεται στο «ρεπορτάζ»

Η βασική ιδέα της εργοδοσίας είναι ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι εργαζόμενοι. Έτσι, κατά το άρθρο, μια εφημερίδα κλείνει εξαιτίας των εργαζόμενων: όπως οι αγώνες «που οδήγησαν στο κλείσιμο της Ελευθεροτυπίας». Δεν είναι οι επιχειρηματίες, δεν είναι -έστω- η «κρίση» ή τα «μνημόνια», είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι «αγώνες» τους!!!

Το δεύτερο που λένε, ιδιαίτερα μερικοί μεγάλοι εργοδότες -όπως του Πήγασου, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος της εργοδοτικής ένωσης-, είναι ότι αυτοί «συνεχίζουν να πληρώνουν» τους εργαζομένους τους (όσους πληρώνουν, γιατί στον Sentra FM του Πήγασου το ισχύον καθεστώς είναι πλέον η δωρεάν εργασία!) και, άρα, δικαιούνται να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως να απολύουν τώρα στην Ημερησία, γιατί πάντα υπάρχουν και χειρότερα…

Αυτό είναι και το τρίτο που λένε. Ότι δηλαδή εφόσον πάντα υπάρχει κάποιος χειρότερος εργοδότης, τα σωματεία πρέπει να ανέχονται τις αθλιότητες όλων των υπολοίπων, δηλαδή όλων! Αλλά ξεχνάνε ότι την εισαγωγή της εξαθλίωσης, της ελαστικότητας, της ανεργίας, της προπαγανδιστικής αλλοίωσης της ενημέρωσης αυτοί οι ίδιοι οι μεγάλοι εργοδότες την άνοιξαν και την ενισχύουν. Τα «μπλοκάκια», η κατάργηση των όρων των συμβάσεων, τόσο στους μισθούς όσο και στους όρους εργασίας, είναι αυτά που εισήγαγαν οι ίδιοι ακόμα και πριν την «κρίση». Και ακόμα χειρότερα, είναι αυτό που οι ίδιοι διαιωνίζουν:  γιατί ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών, μαζί με τον πρόεδρό της και τους υπολοίπους της ΕΙΗΕΑ, αρνούνται συστηματικά την υπογραφή δεσμεύσεων, συλλογικών συμβάσεων, κλπ., κι αν είναι ειλικρινείς ας πάψουν υποκριτικά να γκρινιάζουν για τη γενικευμένη απορρύθμιση της εργασίας και τα χάλια της Ενημέρωσης.

Τέλος, υποτίθεται, κατά το άρθρο, ότι τα σωματεία έχουν κλείσει «συμβόλαιο της τρόικας για την ανασύνθεση του οικονομικού, επιχειρηματικού και μιντιακού τοπίου στην Ελλάδα» το οποίο «φαίνεται» ότι «έχει ήδη ανατεθεί και εκτελείται». Τι να πείς γι αυτή την ανοησία; Μπορεί κανένας λογικός άνθρωπος να πάρει στα σοβαρά αυτά τα επιχειρήματα του κ. Μπόμπολα;

Και ένα τελευταίο. Στην περίπτωση που βρεθεί έστω και ένα δημοσιογράφος του Ομίλου Μπόμπολα ο οποίος να διαφωνήσει με τη συκοφάντηση της ΕΣΗΕΑ και του προέδρου της, ο εργοδότης του θα τον απολύσει, όπως και τους προηγούμενους 600 εργαζόμενούς του την τελευταία τριετία;

Δημήτρης Τρίμης
πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ