A+ A A-

Η "πειραγμένη" κοινωνία

Σε ελέγχους της Τροχαίας

"Συνελήφθησαν 27 οδηγοί ταξί για «πειραγμένες» ταμειακές μηχανές".

Αντίπαλος του ταλαιπωρημένου Έλληνα δημοκράτη πολίτη δεν είναι μόνο η Τρόικα και οι εγχώριοι "δωσίλογοι" που εκπροσωπούν και υπηρετούν τους διεθνείς δανειστές τού - μετά βίας - αποκαλούμενου ελληνικού κράτους,  αλλά και όσοι μεροκαματιάρηδες "επαγγελματίες" και αυτοαπασχολούμενοι εφευρίσκουν κάθε είδους εξαπάτηση για να υπερτιμήσουν τις υπηρεσίες τους και τις συναλλαγές μαζί του.

Με τον τρόπο τους όλοι αυτοί που καταφεύγουν στις καθημερινές "λειτουργικές" απάτες τού δίνουν το τελειωτικό χτύπημα εκμηδενίζοντας και το τελευταίο απόθεμα της αγοραστικής του δυνατότητας.

Έτσι, δεν είναι μόνο ο μεγάλος φόρος στα καύσιμα που γονατίζει την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, έρχεται και ο απατεώνας που "πειράζει" την αντλία στο βενζινάδικο και αυξάνει το κόστος σε απαγορευτικό επίπεδο, αφού κλέβει στην ποσότητα. Την απάτη στη βενζίνη και στο πετρέλαιο ακολουθεί η απάτη και στο υγραέριο το οποίο είχε στην αρχή φανεί ότι θα αποτελούσε μιαν εναλλακτική λύση.

Όταν οι καθημερινές τέτοιου τύπου απάτες επεκταθούν, λόγω αδράνειας ή ανικανότητας των κρατικών Αρχών, τότε η κοινωνία γίνεται ζούγκλα και ότι ήθελε προκύψει. Ο πολίτης ζει έναν καθημερινό πόλεμο και η κοινωνική συνοχή πάει περίπατο.

Πρόσφατα, συνελήφθησαν 27 οδηγοί ταξί με "πειραγμένες" ταμειακές μηχανές. Κάτι είναι κι αυτό.

Οι Αρχές κάπου κάπου φέρνουν αποτέλεσμα. Όμως το ερώτημα είναι τι θα γίνει με αυτούς που συνελήφθησαν; Μήπως θα περιμένουμε δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια, να περάσουν από "πειθαρχικό" συμβούλιο όπως οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι για να τιμωρηθούν; Μήπως μέχρι να εξεταστεί η υπόθεσή τους θα συνεχίσουν ανενόχλητοι τις "κούρσες" τους;

Εδώ είναι το ζήτημα. Στο είδος της τιμωρίας και στο χρόνο εφαρμογής του νόμου.

Οι "πτωχευμένες" ελληνικές κυβερνήσεις δεν αναμετρήθηκαν ποτέ στα σοβαρά με τη διαφθορά. Αντιθέτως χρησιμοποίησαν τη διαφθορά υπέρ τους και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Αυτό που χρειάζεται τώρα, εκτός από το "σκούπισμα" όλων αυτών που αποδείχθηκαν ανίκανοι ή διεφθαρμένοι κυβερνήτες,  είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα όπως: "πείραξες" την αντλία του βενζινάδικου; Έκλεισες για ΠΑΝΤΑ! Όχι σφράγισμα για κάποιο διάστημα και επαναλειτουργία μετά από κάποιο πρόστιμο το οποίο έχει καλυφθεί από την απάτη.

"Πείραξες" την ταμειακή μηχανή; Έκλεισες για ΠΑΝΤΑ!

"Πήρες" φακελάκι σε δημόσιο νοσοκομείο; Απολύθηκες ΑΜΕΣΩΣ!

Και, βέβαια, στη συνέχεια θα υποστείς και τις ποινικές συνέπειες της πράξης σου.

Αυτό χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Ξεκάθαρους νόμους σε βασικά ζητήματα καθημερινότητας που θα ενισχύουν την κοινωνική συνοχή.

Αν, ακόμη και σήμερα, οι κυβερνήτες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν, ας μας αδειάσουν τη γωνιά.

Ουδείς αναντικατάστατος!

 

ΥΓ) Στο μεταξύ επειδή η κοινωνία "ζητάει αίμα" ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών κ. Αθανασίου εξέφρασαν τη διαφωνία τους για τη χρήση του όρου "επίορκος" για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Κύριοι υπουργοί η ουσία μετράει. Όταν κάποιος παρανομεί και συλλαμβάνεται επ' αυτοφώρω να χρηματίζεται πρέπει το συντομότερο δυνατό να αποβάλλεται από τη Δημόσια Διοίκηση. Αυτό ζητάει η κοινωνία και όχι τη διαπόμπευση κάποιων που άδικα θα κατηγορηθούν από αντιπάλους τους χωρίς χειροπιαστές αποδείξεις.

Να τι είπαν οι υπουργοί για τη χρήση του όρου "επίορκος":

«Είναι ασύνηθες να χρησιμοποιείται η λέξη επίορκος, με τον τρόπο που χρησιμοποιείται. Προβάλλεται εμβληματικά με τρόπο που δεν βοηθά τη νομιμότητα, αλλά δημιουργεί κλίμα. Ας απαλλάξουμε λοιπόν την πολιτική μας ζωή από τον τιμωρητικό χαρακτήρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μένουν ατιμώρητοι εκείνοι που έφταιξαν. Αλλά πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς οι υπόλοιποι» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Δικαιοσύνης.
«Είναι λάθος ο χαρακτηρισμός επίορκοι. Με τον τρόπο που χρησιμοποιείται παραβιάζεται το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο είναι κατάκτηση του ελληνικού νομικού πολιτισμού, που πήρε όλος ο πολιτισμένος κόσμος από εμάς» πρόσθεσε από την πλευρά του ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών προσθέτοντας ότι είναι αντίθετος να τίθεται δημόσιος υπάλληλος σε αργία μόνο με δίωξη.
Επικριτικός εμφανίστηκε ο κ. Αθανασίου και για το περιρρέον κλίμα που δημιουργείται στην κοινωνία σημειώνοντας ότι «βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η κοινή γνώμη διαμορφώθηκε έτσι, ώστε να ζητά αίμα» για να προσθέσει ότι «αν δεν κάνουμε πιο ευέλικτο το νομοθετικό πλαίσιο, φοβάμαι ότι πολύ σύντομα υπουργοί, δήμαρχοι, διοικητές οργανισμών, θα φοβούνται να βάλουν την υπογραφή τους μήπως και παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη για παραλείψεις ή παρατυπίες. Και τότε είναι που θα καταρρεύσουν όλα».
Θέλοντας, μάλιστα, να περιγράψει και το εύρος του προβλήματος σημείωσε ότι τόσο στο γραφείο του όσο και στου υπουργού Εσωτερικών, Ευρυπίδη Στυλιανίδη, φθάνουν πολλές ανώνυμες επιστολές, αλλά και πρώην δήμαρχοι ή υποψήφιοι που έχασαν στις τελευταίες εκλογές, προκειμένου να καταγγείλουν συναδέλφους τους για οικονομικές ατασθαλίες, χαριστικές παροχές και διάφορες παρεκκλίσεις, κυρίως οικονομικής φύσης. Όταν, όμως, τους λέει ότι θα ερευνηθούν οι καταγγελίες, αρκεί να διατυπωθούν γραπτά, επώνυμα και ενυπόγραφα, δεν το πράττει κανένας.