A+ A A-

Όλη η Ελλάδα μια αυθαίρετη παράγκα

Το ελληνικό κράτος με τα κατάλοιπα της τουρκοκρατίας, η νοοτροπία της οποίας δυστυχώς συνεχίζεται με παντοίους τρόπους και στις μέρες μας, δεν είναι δυνατόν να αλλάξει φυσιογνωμία, δίχως βαθιές και ουσιαστικές τομές .
Τέτοιες τομές και τολμηρές πρωτοβουλίες μπορεί να πάρει μόνο μία κυβέρνηση που δεν θα υπολογίσει το λεγόμενο πολιτικό κόστος.
Και δεν θα το υπολογίσει, όχι βέβαια, γιατί τρελάθηκε και θέλει να χάσει την εξουσία, αλλά γιατί θα το έχει εξουδετερώσει, αφού προηγουμένως θα έχει σιγά-σιγά προετοιμάσει το έδαφος για την αλλαγή της ρουσφετολογικής νοοτροπίας και τον πραγματικό εκσυγχρονισμό της κοινωνίας.
Θα έχει «πείσει» τους πολίτες, ότι το πραγματικό τους συμφέρον δεν είναι η διαρκής εξάρτηση από διεφθαρμένους κρατικούς λειτουργούς και γραφειοκράτες, αλλά η υποστήριξη απλών και ευέλικτων θεσμών υπέρ της ατομικής και κατά συνέπεια της συλλογικής δημιουργικότητας.
Όμως, κατά τα φαινόμενα, ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, αφού και ο αποκαλούμενος εκσυγχρονιστής πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, δεν έχει καταφέρει στα οκτώ χρόνια της πρωθυπουργίας του να εμφυσήσει στους έλληνες πολίτες το πνεύμα του εκσυγχρονισμού και να τους αλλάξει την οπισθοδρομική νοοτροπία.
Έτσι σήμερα, ποιώντας την προεκλογική ανάγκη για ψήφους φιλοτιμία, αναγκάζεται να κολακεύει τους ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων και να τους τάζει σύνδεση με τα δίκτυα κοινής ωφελείας, κάτι που χαρακτηρίστηκε από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, επικίνδυνο, αντισυνταγματικό και «νομιμοποίηση» υπό διαρκή ομηρία.
Ταυτόχρονα, άλλοι κλάδοι εργαζομένων (βενζινοπώλες, ταξιτζήδες κ.α.) διεκδικούν το ανεξέλεγκτο και τη νομιμοποίηση της δικής τους αυθαιρεσίας, βασισμένοι στη μακροχρόνια παράδοση της ρουσφετολογικής συνδιαλλαγής με τις κυβερνήσεις, η οποία δεν ξεριζώνεται με τίποτα, ιδιαίτερα όσο ισχύει το δικομματικό σύστημα και οι καλπονοθευτικοί εκλογικοί νόμοι.
Δυστυχώς, τα όποια βήματα μπροστά σε υποδομές (αεροδρόμιο, μετρό, αυτοκινητόδρομοι, ολυμπιακά έργα κ.λπ.), τα οποία έτσι κι αλλιώς οικοδομήθηκαν με πολύ ιδρώτα από τον ελληνικό λαό, μπορεί να είναι χρήσιμα και να προσμετρώνται στα υπέρ της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά αποτελούν την βιτρίνα του καταστήματος.
Στο βάθος, αλλά και παραδίπλα από τα έργα βιτρίνας, οι τριτοκοσμικές εικόνες σε κάνουν να ντρέπεσαι, ενώ όσον αφορά στα χωράφια της νοοτροπίας, εκεί όπου η οικοδόμηση γίνεται αργά αλλά σταθερά πέτρα-πέτρα, το τοπίο είναι καταθλιπτικό: ρουσφέτι, λάδωμα, διαφθορά, αυθαιρεσία.
Όπου να κοιτάξω, όπου να κοιτάξεις, όλη η Ελλάδα μια αυθαίρετη παράγκα...

ΥΓ) Στις 12 Οκτωβρίου η Ρουμπίνη Σταθέα, 52 ετών, ανώτερη δημόσια υπάλληλος της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου (ΚΕΔ) αρμόδια για τις κατεδαφίσεις των αυθαιρέτων, κατεδάφισε την ίδια της τη ζωή πέφτοντας από τα βράχια στο κενό σε έναν κολπίσκο της Κερατέας.
Η τραγική γυναίκα, μητέρα δύο παιδιών, φορτώθηκε τις ενοχές, του τερατώδους και τραγελαφικού ελληνικού κράτους, το οποίο για να αποφεύγει τις ευθύνες του, έχει εκ συστήματος αναθέσει την επίλυση των κάθε λογής προβλημάτων σε πολλά συναρμόδια υπουργεία και πολυπλόκαμες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Έτσι, αυθαίρετα κτίσματα στον αιγιαλό, για τα οποία υπάρχουν τελεσίδικες καταδικαστικές αποφάσεις και τα οποία πρέπει να γκρεμιστούν, καταφέρνουν να διαιωνίζουν προκλητικά την αντιαισθητική παρουσία τους πάνω στο κύμα , υπενθυμίζοντας στους έλληνες πολίτες ότι οι νόμοι δεν είναι υπεράνω όλων και ότι ορισμένοι συμπολίτες αξίζουν ιδιαίτερο σεβασμό και μεταχείριση επειδή έχουν τη δύναμη να τους καταπατούν ατιμώρητα...

  • Γράφτηκε από τον/την Χρονογράφος
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ο γιος του «Βήτα» είναι πάντα δεύτερος...

Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, γιος του Δημητρίου, του επονομαζόμενου «Βήτα», επειδή μια περίοδο θεωρείτο το νούμερο 2 στο κίνημα της 4ης Διεθνούς μετά τον Λέοντα Τρότσκι, αποτελεί έναν περίεργο ψυχολογικό τύπο ανθρώπου: είναι ο σκιώδης άνθρωπος...
Ένας άνθρωπος της δογματικής συνωμοτικότητας που έχει ζήσει πάντα υπό σκιάν, που δεν μπόρεσε μάλλον, παρά δεν θέλησε, να εμφανιστεί στο προσκήνιο για λόγους ψυχολογικούς.
Το φορτίο του επαναστάτη, είναι πολύ βαρύ για να το σηκώσει ο οποιοσδήποτε και ένα τέτοιο φορτίο «λύγισε» τον πατέρα του και τον ανάγκασε στο τέλος της πολιτικής του καριέρας να καταλήξει πληροφοριοδότης της ασφάλειας, όπως λένε οι πληροφορίες.
Ο «Βήτα», όχι μόνον δεν έγινε ποτέ «Αλφα», έστω και στη μικρή ελληνική περιφέρεια που ασκούσε τη δράση του, όχι μόνον δεν κατόρθωσε να διατηρήσει τη θέση του, αλλά ξέπεσε και στο χειρότερο επίπεδο που θα μπορούσε να ξεπέσει ένας «επαναστάτης».
Την ίδια συμπεριφορά, μέσα σε ένα διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο, επιδεικνύει και ο γιος Αλέξανδρος, επιβεβαιώνοντας όσους πιστεύουν στον ντετερμινισμό των γονιδίων.
Στην αγόρευσή του ο αναπληρωτής εισαγγελέας Βασίλης Μαρκής περιέγραψε εύγλωττα τη στάση του «Λάμπρου» της 17Ν: « Ο Αλ. Γιωτόπουλος εκμεταλλεύεται τη στάση ορισμένων συγκατηγορουμένων του και ειδικά του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος εμφανίστηκε αφού πρόλαβε να εξασφαλίσει το ιστορικό τους όπλο για να σώσει την τιμή αυτής της οργάνωσης. Με την τακτική του προσπαθεί να πολεμήσει για τη δράση της. Του Κουφοντίνα του αρέσει ο ρόλος που εμφάνισε εδώ και δεν θέλει να μπει σε δεύτερη μοίρα. Γιατί, αν σηκωνόταν και έλεγε «μα τι λες εσύ είσαι ο Λάμπρος», αναγκαστικά τον ρόλο αυτό έπρεπε να τον πάρει ο Γιωτόπουλος και ο Κουφοντίνας θα ήταν δεύτερος».
Όμως στον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο φαίνεται ότι αρκούσε και αρκεί η σκιώδης πρωτιά της οργάνωσης για την οποία λογοδοτεί μόνο στο δόγμα της επανάστασης. Η πραγματική πρωτιά και ο ρόλος του ηγέτη και μάλιστα του αγωνιστή της Αριστεράς, η οποία προϋποθέτει θυσίες και αποδοχή της ευθύνης απέναντι σε ζωντανούς θεσμούς και ανθρώπους, μοιάζει να είναι πολύ βαρύ φορτίο για τις πλάτες του.
Ο Γιωτόπουλος, όχι μόνον δεν μπόρεσε να αλλάξει και να σώσει την κοινωνία μας, αλλά απ' ότι φαίνεται ούτε την ίδια του τη μοίρα: του σκιώδους ηγέτη Β' κατηγορίας που κινδυνεύει συνεχώς με ηθικό υποβιβασμό σε κατώτερο επίπεδο, κατ' εικόνα και ομοίωση του πατρός του.














Η ενημέρωση δεν είναι εμπόρευμα!

Μόνο απαισιοδοξία προκαλούν οι ανακατατάξεις και οι μεταγραφές στο τηλεοπτικό τοπίο και ο χυδαίος τρόπος με τον οποίο γίνονται, αφού στόχος των υποκινητών δεν είναι η βελτίωση της ενημέρωσης, αλλά η επικράτηση στη μάχη των εντυπώσεων και η εξαργύρωσή της σε πολιτικό επίπεδο.
Χωρίς ίχνος, δεν θα λέγαμε συναδελφικότητας (αυτό είναι ψιλά γράμματα!), αλλά ούτε στοιχειώδους ευπρέπειας, οι γνωστοί σταρ της τηλοψίας προσπαθώντας να επιπλεύσουν στην τηλεοπτική πιάτσα και να κατοχυρώσουν τους παχυλούς μισθούς τους, έχουν μετατραπεί σε υπηρέτες των ακόρεστων για πολιτική ισχύ βαρώνων των Μίντια, με αποτέλεσμα να διαγκωνίζονται, να αλληλοκαταργούνται και να αλληλοσφάζονται σε χρόνο ντε Τε.
Αυτά που συνέβησαν στον ALPHA με τις συνεχείς αλλαγές των διευθυντών καταρρακώνουν τη δεοντολογία και δεν τιμούν ούτε την ιδιοκτησία του σταθμού ούτε τα στελέχη του.
Ο όμιλος ALPHA, έχει δώσει και στο παρελθόν δείγματα διοικητικού ερασιτεχνισμού ξοδεύοντας δισεκατομμύρια και η ιδιοκτησία του έχει γνωρίσει την παταγώδη αποτυχία και πτώχευση του ALPHA Digital, αλλά όπως φαίνεται δεν έβαλε μυαλό. Εξακολουθεί να συμπεριφέρεται με χυδαιο-υλιστικό τρόπο και να νομίζει ότι με το χρήμα εξαγοράζονται τα πάντα.
Είναι πολύ πιθανόν τα γεγονότα να την διαψεύσουν για άλλη μια φορά.
Γιατί η ενημέρωση δεν είναι εμπόρευμα. Είναι λεπτή υπόθεση και βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Κανείς δεν εμπιστεύεται κάποιον που νομίζει ότι μπορεί να εξαγοράσει τα πάντα ούτε βέβαια κάποιον που εξαγοράζεται και ξεπουλάει τα πάντα για το ατομικό συμφέρον του.

Από την Αννα στον Καϊάφα...
(Οι αλλαγές των διευθυντών)

Σε λιγότερο από δύο μήνες ο τηλεοπτικός σταθμός ALPHA άλλαξε τρεις γενικούς διευθυντές (Παναγιωταρέα, Θεοδωράκης, Χατζηνικολάου), έναν διευθυντή προγράμματος και κάποια διευθυντικά στελέχη, έτσι για επιδόρπιο...

Στις 27 Ιουνίου, η Αννα Παναγιωταρέα ανέλαβε (με χαμόγελο επιτυχίας...) τη διεύθυνση ειδήσεων και ενημερωτικών εκπομπών του καναλιού.
Στις 16 Ιουλίου, ο Σταύρος Θεοδωράκης ανέλαβε τη γενική διεύθυνση ειδήσεων και ενημερωτικών εκπομπών, η Αννα Παναγιωταρέα περιορίστηκε σε διευθύντρια ειδήσεων, ενώ ο Θανάσης Αθανασιάδης τοποθετήθηκε διευθυντής ενημερωτικών εκπομπών. Παράλληλα, ο Γιώργος Ψαρράς συμμετέχει ως διευθύνων σύμβουλος, Ο Θανάσης Λάλας και ο Λάκης Λαζόπουλος ως σύμβουλοι προγράμματος, ο Γιώργος Αυτιάς ως σύμβουλος στον επιχειρηματία (!) και ο Γ. Κουρτέσης -ο οποίος αποχώρησε στη συνέχεια- ως διευθυντής προγράμματος.
Στις 7 Αυγούστου, ο Νίκος Χατζηνικολάου, αφού στο μεταξύ έχει παραιτηθεί από το MEGA, αναλαμβάνει αντιπρόεδρος στο ΔΣ του ALPHA και δώδεκα μέρες αργότερα, στις 19 Αυγούστου, γίνεται εκτελεστικός αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής ειδήσεων υποβαθμίζοντας τον Σταύρο Θεοδωράκη σε αναπληρωτή διευθυντή ειδήσεων, ενώ η ευπροσάρμοστη Αννα Παναγιωταρέα (δίχως αντιρρήσεις;) αποδέχεται τη διεύθυνση ενημέρωσης και ο Θανάσης Αθανασιάδης παίρνει τη διεύθυνση ειδήσεων.
Μία μέρα αργότερα, στις 20 Αυγούστου, ο Σταύρος Θεοδωράκης προσβεβλημένος από τις εξελίξεις αποχωρεί από το σταθμό, με ασυνήθιστη μεγαλοψυχία η οποία όμως θα μπορούσε να ερμηνευτεί και ως αξιοπρεπής υποχώρηση ή έξυπνη αποδοχή μιας μεγάλης ήττας με στόχο να υποβαθμιστεί και να μην αποβεί μοιραία για την καριέρα του. Στην επιστολή του εύχεται καλή επιτυχία στον προσβολέα-εκτελεστή του, ενώ η Αννα Παναγιωταρέα παίρνει (χωρίς να βγάλει άχνα) , την απορριφθείσα θέση του προσβεβλημένου και τοποθετείται αναπληρώτρια γενική διευθύντρια ειδήσεων και ενημέρωσης!
Και που 'σαι ακόμα!


( Στοιχεία από την εφημερίδα «Το Παρόν»).



TRASH ART 2003

TRASH ART 2003

Σας ενημερώνουμε ότι η δήλωση συμμετοχής σας στον 6ο Μαράθωνιο Δημιουργίας και Ανακύκλωσης ΤRASH ART 2003 που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Οκτωβρίου πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου του 2003.

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνείστε στα τηλέφωνα 210-3387133, 6973045043 και στη διεύθυνση www.ozonweb.gr



We would like to inform you that the final deadline for submissions to the 6th Recycling and Creative Marathon TRASH ART 2003 is the 5th September 2003.

For more information contact: 210-3387133, 6973045043 and www.ozonweb.gr